متاورس چیست؟ همه چیز درباره Metaverse و دنیای مجازی (ویژه)

از آنجایی که زندگی روزمره به طور فزاینده ای ناگوار می شود و رنج به ظاهر بی پایان وجود دارد، بسیاری از بشریت ترجیح می دهند برای فرار از یک واقعیت به سمت یک متاورس و واقعیت مجازی بروند. این فراجهان جایی است که مردم کار می کنند، کاوش می کنند، و اساسا… زندگی می کنند. سرگرم کننده به نظر می رسد، درست است؟

حداقل، زمانی که اصطلاح متاورس را برای اولین بار در رمان موفق نیل استفنسون در سال 1992، اسنو کش به کار رفت، این دنیای مجازی اولین بار به این شکل به تصویر کشیده شد.

اگرچه این اصطلاح برای اولین بار در اوایل دهه 90 ابداع شد، اما بسیاری از مردم برای اولین بار با این اصطلاح آشنا می شوند زیرا شرکت هایی مانند فیس بوک (متا)، مایکروسافت و سونی میلیاردها دلار را به متاورس سرازیر می کنند. تحقیق و توسعه واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) هم اکنون درحال اجراست. در نتیجه جلب توجه برخی از بزرگترین برندهای جهان، این صنعت به سرعت در حال تبدیل شدن به یک اصطلاح رایج خانگی است.

در حالی که بسیاری از مردم برای اولین بار در مورد متاورس می شنوند، ایده یک دنیای مجازی کاملاً فراگیر جدید نیست. همه ما فیلم هایی مانند ماتریکس و بازیکن یک آماده یا بازی هایی مانند اسسینس را دیده ایم ، جایی که شخصیت ها در دنیای مجازی کاملاً شبیه دنیای ما زندگی می کنند. در نظر داشتن این ارجاعات راهی ساده برای ارائه مثالی کوتاه و سطح بالا از این است که یکی از گزینه‌های متاورس چیست را بیان میکند و اساساً گسترش دنیای ما به قلمرو دیجیتالی است.

البته، نیازی نیست که این صنعت چیزی شبیه دنیای واقعی ما باشد. به عنوان مثال، می توان استدلال کرد که هر زمان که ما یک تحریک هیجانی فیزیکی از طریق بینایی، صدا، لمس و غیره را از یک واقعیت دیجیتال شبیه سازی شده تجربه می کنیم، آن واقعیت نیز می تواند یک متاورس در نظر گرفته شود، اما در ادامه به آن بیشتر خواهیم پرداخت.

در این مقاله، بیگ اینکام کمی بیشتر در مورد اینکه متاورس چیست، چه چیزی می تواند باشد، از کجا آمده است، و برخی از نظرات خود را در مورد اینکه همه اینها به کجا می رود، خواهد پرداخت.

متاورس چیست؟ تاریخ پیدایش

من قبلاً اشاره کردم که این اصطلاح از کجا آمده است و چگونه ما قبلاً از طریق فیلم های مختلف محبوب، برنامه های تلویزیونی و بازی های ویدیویی با مفهوم واقعیت مجازی آشنا شده ایم. بنابراین، اگر متاورس چیز جدیدی نیست، چرا این همه تبلیغات ناگهانی؟

یکی از دلایل این است که ما تا همین اواخر توانایی های تکنولوژیکی برای ایجاد دنیای مجازی همه جانبه را نداشتیم. بسیاری استدلال می کنند، و من موافقم، که ما هنوز فناوری لازم برای ایجاد یک دنیای دیجیتالی کاملاً غوطه ور و شبیه زندگی را نداریم، اما هر روز به همه این ها نزدیکتر می شویم.

دنیای رسانه های فراگیر، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، اصطلاحات و مفاهیمی هستند که بیش از 30 سال است که وجود دارند، با مفهوم واقعیت مجازی از دهه 1980 و واقعیت افزوده در اوایل دهه 1990، همه این ها یعنی متاورس. اگرچه این مفاهیم برای سال‌های متمادی محدود به تخیل باقی ماندند، اما شکل‌های بدوی هر دو اخیراً شروع به شکوفایی کرده‌اند.

فناوری واقعیت مجازی و واقعیت افزوده با بازی‌هایی مانند پوکمن که دنیا را طوفانی کرد، در حال پیشرفت‌تر شدن و استفاده در سراسر جهان است. هدست‌های واقعیت مجازی در حال تبدیل شدن به توانایی بیشتری برای نشان دادن مناظر و اشیاء دیجیتالی واقعی به ما هستند، دستکش‌هایی ساخته می‌شوند که می‌توانند حس لامسه را تقلید کنند، و حتی تلویزیونی وجود دارد که در ژاپن ساخته شده است که می‌تواند طعم ایجاد کند و به بینندگان اجازه می‌دهد هم تماشا کنند و هم درک کنند.

تلویزیون! ما در حال ساختن پایه ای برای فناوری هستیم که اجازه می دهد حواس زندگی واقعی از دنیای مجازی تحریک شوند و به تجربیات اجازه می دهد از زندگی مجازی به زندگی واقعی گذر کنند. همه این ها را متاورس به ما هدیه میدهد.

با درک، توسعه و پذیرش بیشتر فناوری VR و AR، این فناوری‌ها راهی برای غوطه‌ور شدن در دنیای مجازی یا ایجاد پلی بین واقعیت و واقعیت دیجیتال در اختیار کاربران قرار می‌دهند. متاورس صرفاً اقتباسی دیگر از این است و دنیای شبیه‌سازی شده غوطه‌وری در نظر گرفته می‌شود که در اول شخص توسط گروه بزرگی از کاربران همزمان که حس قوی حضور متقابل را به اشتراک می‌گذارند تجربه شده است.

یکی دیگر از پیشرفت‌های فن‌آوری که به پیشبرد فضا کمک می‌کند، البته، فناوری بلاک چین مورد علاقه ما با متابورت‌هایی مانند سندباکس و دسنترالند است که در شبکه اتریوم ساخته شده‌اند . هر یک از این متاورس ها نیز از ارزهای رمزنگاری شده خاص خود استفاده می کنند. ما روز به روز به زندگی بیشتر خود در یک ظرفیت فزاینده در سرزمین های مجازی نزدیک می شویم.

اگرچه یک لحظه مهم بود که واقعا متاورس را در کانون توجه قرار داد، و آن زمانی بود که فیس بوک اعلام کرد که سال گذشته نام خود را به متا تغییر خواهند داد. چه فیس بوک را دوست داشته باشید و چه دوست نداشته باشید، این حرکت بسیار بزرگ بود، و موجی از شوک را در فضای رمزنگاری و فناوری سنتی ایجاد کرد، زیرا این موضوع جهان را بیدار کرد که مفهوم متاورس چقدر می تواند قدرتمند باشد.

بسیاری بر این باورند که متاورژن جایگزین نحوه تعامل ما با اینترنت امروزی خواهد شد. به هر ثانیه ای که در رایانه یا دستگاه تلفن همراه می گذرانید فکر کنید، شرکت هایی مانند فیس بوک تمام شهرت، تجارت و یک تریلیون دلار را به خطر می اندازند، شرط بندی بزرگی می کنند و به معنای واقعی کلمه همه چیز را انجام می دهند، شرط می بنند که متاورس جایگزین «صفحه نمایش» شود. -زمان” و تمام ساعت‌هایی که صرف تعامل با اینترنت و بازی می‌کنیم، منحصراً در یک متاورس انجام می‌شود. در اینجا عکسی از خود متا از دیدگاه آنها از این صنعت را مشاهده می کنید:

این فقط فیس بوک نیست. در حال حاضر یک نوع جذاب از «مسابقه فضایی» بین شرکت‌های بزرگ فناوری در حال وقوع است، مسابقه‌ای که اولین کسی باشد که دیدگاه خود را در مورد اینکه یک متاورس چگونه به نظر می‌رسد، مشخص کند. مایکروسافت کارت خود را بازی کرد و غول متاورز بازی اکتیویژن را خریداری کرد و مایکروسافت مش را که ترکیبی از واقعیت افزوده و مجازی بود منتشر کرد.

گفته می‌شود دیگر غول‌های بزرگ فناوری مانند گوگل، سونی، انویدیا، دیزنی، یونیتی، شاپیفای، روبلکس، کوالکام و اپل نیز در حال بررسی راه‌حل‌ها و محصولات متاورس هستند. رقابت شدیدی برای برتری فراجهانی وجود دارد.

اگرچه هنوز در مراحل ابتدایی خود است، ایده متاورس مانند آتش سوزی در سراسر جهان در حال گسترش است، و بسیاری از شرکت های سرمایه گذاری و شرکت های فناوری احساس می کنند که این صنعت مرز بزرگ بعدی خواهد بود، احتمالاً بزرگتر از آنچه بشر تاکنون دیده است، و هشدار می دهند که نادیده گرفته شود. فرصتی با چنین پتانسیل عظیمی احمقانه خواهد بود. استفاده و پذیرش متاورس علائم اولیه رشد را نشان می دهد، حتی اگر هنوز در مراحل اولیه هستیم.

متاورس را نگاه کنید و احساس کنید

بررسی این موضوع سخت است و بسته به اینکه با چه کسی صحبت می کنید بسیار متفاوت است. اگر از 100 نفر بپرسید “اینترنت چیست؟” صد جواب متفاوت میگیری. این صنعت هم هم به همین صورت است، بنابراین من تمام تلاشم را می کنم تا مراحل مختلف و مقیاس این که متاورس در حال حاضر چیست و ممکن است به چه چیزی تبدیل شود را کشف کنم.

بسیاری از مردم بر این باورند که متاورس در حال حاضر اینجاست. ما قبلاً با آن تعامل داریم و در نهایت بحث کردن دشوار است. من یک بار مقاله ای خواندم در مورد ترکیب انسان ها با فناوری و تبدیل شدن به سایبورگ، و شخصی ادعا کرد که ما با تلفن های همراه خود در آنجا هستیم. دستگاه های تلفن همراه ما به توسعه ای از خودمان تبدیل شده اند که با برخی از تعاریف یک سایبورگ مطابقت دارد. متاورس مشابه است.

برخی استدلال می‌کنند که هر بار که به صفحه‌ای خیره می‌شویم و به نوعی از دنیای دیجیتال یا واقعیت مجازی دسترسی پیدا می‌کنیم، این همان فراوجه است. برخی استدلال می‌کنند که هرکسی که در تماس زوم شرکت کرده و بازی‌هایی مانند سیمز یا سکوند لایف انجام داده است، قبلاً جنبه‌هایی از متاورس را در اشکال ابتدایی تجربه کرده است. بسیاری دیگر بر این باورند که این صنعت هنوز وجود ندارد و نمی توانند درک کنند که چگونه می توان این همه تبلیغات در مورد چیزی وجود ندارد.

برای اینکه بگوییم اشکال کنونی متاورژن از قبل وجود دارد، ما در حال حاضر بازی‌های ویدیویی واقعیت مجازی و بسیاری از بازی‌های موبایلی با واقعیت افزوده داریم. قبلاً به پوکمن اشاره کردم و یک بازی متاورس جالب دیگر به نام دوگامی وجود دارد که در آن می توانید یک متاورس برای حیوانات خانگی وارد کنید یا از واقعیت افزوده استفاده کنید تا یک سگ مجازی را وارد زندگی واقعی ما کنید.

آیا این یک نوع متاورس به حساب می آید؟ اگر این صنعت فقط یک شکل مجازی از واقعیت است، پس ما چندین دهه است که آن را داشته ایم. یا اگر به معنای پر کردن شکاف بین دنیای واقعی و مجازی است، پس ما چندین سال است که با واقعیت افزوده نیز چنین چیزی را داشته‌ایم.

بنابراین، ما پایان بسیار ساده‌ای از طیف فراجهانی داریم که بیان می‌کند که متاورس هر گونه تعامل با هر شکلی از دنیای مجازی از طریق رایانه، بازی یا دستگاه تلفن همراه است. برای پیشبرد این بحث، واقعیت افزوده، حداقل برای حس بینایی ما، شکاف بین واقعیت و واقعیت مجازی را پر می کند.

با این حال، به نظر من، این کوتاه است و اصطلاح «متاورس» را رعایت نمی کند و نه نشان می دهد که یک متاور واقعی و کاملاً غوطه ور مانند زندگی چقدر می تواند قدرتمند باشد. این البته فقط نظر من است.

برای فکر کردن به این موضوع، یک کامپیوتر اولیه در دهه 1980 را در نظر بگیرید. مطمئناً، آن هنوز یک رایانه بود، اما به هیچ‌وجه به رایانه‌های امروزی ما نزدیک نمی‌شود، و رایانه‌های امروز ما به ابررایانه‌های فردا نزدیک نمی‌شوند.

وقتی به متاورس فکر می‌کنم، جایی که ما امروز هستیم، شبیه کامپیوترهای دهه 1980 است، بسیار ساده، ابتدایی است و به پتانسیل رایانه‌های آینده نزدیک نمی‌شود. بنابراین، اگر بتوان در نظر گرفت که ما از این صنعت به شکلی استفاده می‌کنیم، حتی به فراوجهی که ممکن است در آینده داشته باشیم نزدیک نیست.

همچنین فکر می‌کنم مهم است که متاورس فقط یک مکان باشد و یا متعلق به یک نهاد نباشد. فقط به این دلیل که فیس بوک (متا) و مایکروسافت در حال ایجاد این فناوری هستند، اینطور نیست که یکی برنده شود و دیگری وجود نداشته باشد. همانطور که فیس‌بوک و مایکروسافت دارای وب‌سایت‌هایی هستند، مانند آمازون، نتفلیکس و غیره، احتمالاً مانند وب‌سایت‌ها، متاواژه‌های زیادی نیز وجود خواهد داشت. هر شرکت و پلتفرم ممکن است متاورز خود را توسعه دهد.

ما این ایده و استدلال ساده را پوشش دادیم که متاورس می‌تواند هر تعامل دیجیتال/مجازی باشد. حالا بیایید کمی از تخیل و خلاقیت استفاده کنیم تا بررسی کنیم که بسیاری از افراد دیگر احساس می کنند متاورژن ممکن است چیست و چگونه ممکن است به نظر برسد و چگونه می توانیم با آن تعامل داشته باشیم.

وقتی به یک متاورس واقعی فکر می کنم، کاملاً هیجان انگیز است. این بدان معناست که ما در دنیای مجازی غوطه ور شده ایم که همه حواس ما را در بر می گیرد. ما در حال حاضر نسبتاً محدود به بینایی و صدا هستیم. تمام تعاملات دیجیتال ما از طریق آنچه می بینیم و می شنویم تجربه می شود. در یک متاورژن کاملاً فراگیر باید بتوانیم ببینیم، بشنویم، لمس کنیم، بو کنیم و حتی بچشیم.

متاورس قرار نیست فقط به یک فضا محدود شود یا توسط یک شرکت ساخته شود، به احتمال زیاد یک فضای مشترک جهانی خواهد بود که توسط همه و هر شرکتی که در آن وجود دارد، به همان شیوه ساخته شده و در آن مشارکت دارد. که اینترنت و دنیای واقعی امروز هستند.

همانطور که اینترنت وجود دارد، متاورس احتمالاً یک تلاش مشترک توسط همه موجودات زنده یا حضور دیجیتالی آنها به صورت آنلاین خواهد بود. متاورس نه با اینترنت رقابت می‌کند و نه جایگزین آن می‌شود، بلکه در بالای آن ساخته می‌شود و احتمالاً مستقیماً در آن بافته می‌شود و این دو از یکدیگر قابل تشخیص نیستند.

این می تواند آنقدر واقع بینانه باشد که از دنیای واقعی قابل تشخیص نباشد، حتی ممکن است بتوانیم چیزهایی را بهتر از آنچه در زندگی واقعی می توانیم تجربه کنیم، غذاها ممکن است خوشمزه تر، بوهای شدیدتر و غیره باشند. امروز برای ما ناشناخته است.

ما می‌توانیم روی یک صندلی بنشینیم با یک هدست واقعیت مجازی برای بینایی، هدفون برای صدا، دستکش برای لمس و شاید نوعی لوله در بینی و دهانمان که به ما امکان می‌دهد طعم و بوی را تجربه کنیم. یا می‌تواند بیشتر شبیه به ماتریکس باشد که در آن ما به سادگی مغز خود را به چیزی متصل می‌کنیم، و تمام تجربیات صرفاً تکانه‌های الکتریکی در مغز ما بدون نیاز به فناوری دیگری هستند.

متاورس مانند ستون فقرات شبکه اینترنت خواهد بود و از آنجا می‌توانیم از متاورزهای دیگری که متعلق به شرکت‌ها، DAOها، گروه‌ها یا افراد هستند بازدید کنیم. از آنجاست که ما می‌توانیم به فراجهان‌های ایجاد شده توسط فیسبوک، دسنترالند، مایکروسافت و غیره دسترسی پیدا کنیم.

برای برداشتن اصطلاحی از ماتریکس ، ما به اینترنت وارد می‌شویم و از آنجا می‌توانیم به هر دنیای بازی که می‌خواهیم در آن بازی کنیم، استفاده کنیم، از خدمات بانکداری آنلاین خود استفاده کنیم، از طریق مایکروسافت یا زوم به جلسات کاری خود برویم، برای تماشای تلویزیون به دنیای نتفلیکس بروید یا به هر متافورزی که نیاز داریم پیمایش کنید، به همان روشی که امروز به وب سایت های مختلف می رویم. هر متاورس می تواند ظاهر و احساس متفاوتی برای آنها داشته باشد و عملکردهای متفاوتی را انجام دهد.

در واقع، ما در حال حاضر شاهد ساخت چیزی مشابه در دسنترالند هستیم. در دسنترالند، آواتارهای دیجیتال ما وارد دنیای دیجیتال می‌شوند و از آنجا می‌توانیم به جهان‌های مختلف در سرتاسر زمین مانند متاورس آتاری حرکت کنیم، می‌توانید به بازی‌های مختلف بروید، در رویدادها شرکت کنید، در شهر وگاس قمار کنید، یا به بانک خود وارد شوید. همانطور که جی‌پی مورگان اولین بانکی بود که شعبه ای را در متاورس دسنترالند راه اندازی کرد.

درک این نکته مهم است که دو نوع متا اصلی از نظر تمرکز وجود خواهد داشت. متاورزهای متمرکزی مانند متای فیس بوک و مش مایکروسافت وجود خواهند داشت و متاهای غیرمتمرکز نیز وجود دارند که از طریق فناوری بلاک چین و وب 3.0 مانند سندباکس و دسنترالند امکان پذیر شده اند.

تفاوت اصلی این است که در متاورس های متمرکز، شرکت داده های کاربر، حریم خصوصی، دسترسی کاربر را کنترل می کند و می تواند سانسور را بر خلاف متافورس های غیرمتمرکز اعمال کند که تا حد زیادی توسط جامعه در قالب یک DAO اداره می شود و در جایی که شما داده ها تحت کنترل شما باقی می مانند و به بالاترین پیشنهاد فروخته نمی شوند.

چرا متاورس اینقدر انقلابی است؟

متاورس یک انقلاب دیجیتالی است که تکامل بعدی عصر دیجیتال را تقویت می کند و نحوه تعامل ما با یکدیگر و زیرساخت هایی را که زندگی روزمره ما را تشکیل می دهد کاملاً متحول خواهد کرد.

اینترنت یک پلتفرم جهانی است که با مشارکت و کار بر روی محتوایی که به طور مداوم از همه افراد تولید می‌شود، از وبلاگ‌نویسان ساده، میم‌سازان، افرادی که ویدیوهای گربه‌ها را پست می‌کنند، تا دولت‌ها و کل شرکت‌ها مانند گوگل، آمازون و فیس‌بوک تکامل یافته است.

اینترنت همیشه در حال تحول است و با آمدن و رفتن وب سایت ها و تولید محتوا توسط کاربران دائماً تغییر می کند. متاورس برای همیشه به همین شکل تکامل خواهد یافت، با این تفاوت که دارای محیطی است که کاملاً غوطه‌ور است و جنبه‌هایی از فناوری بلاک چین در بافت آن در هم تنیده شده است. متاورس و وب 3.0 به صورت هماهنگ، دست به دست و به طور کامل با یکدیگر ادغام خواهند شد. اگر می خواهید به انقلاب عظیم وب 3.0 نگاهی بیندازید، اتفاقاً مقاله ای درباره همه چیزهایی که باید در مورد وب 3.0 بدانید را دارم.

مفهوم متاوره واقعاً شگفت‌انگیز است، زیرا توانایی حذف محدودیت‌های دنیای فیزیکی را دارد که ما آنها را می‌شناسیم و به تخیل انسان اجازه می‌دهد تا واقعاً بسط پیدا کند و پتانسیل کامل خود را به گونه‌ای که ما حتی نمی‌توانیم تصور کنیم، محقق کند. خوب یا بد، متاورس به هر فردی این امکان را می دهد که تقریباً بی حد و حصر خیال پردازی کند و کاملاً خود را در جهان های دیجیتالی بی شمار غرق کند و در ماجراجویی های بی پایان شرکت کند و در عین حال فضایی را فراهم کند که بتوانیم وظایف، مشاغل و مسئولیت های روزانه خود را انجام دهیم.

اینترنت به طور کامل سیاره زمین را تغییر داده و تغییر شکل داده است. همه جنبه های زندگی روزمره ما و نحوه تعامل ما با جهان و زیرساخت هایی که زندگی ما را تشکیل می دهند، تکامل یافته است. من معتقدم که متاورژن تکامل بعدی آن است، اما به جای انجام آن از طریق دستگاه ها و صفحه نمایش ها، در آن غوطه ور خواهیم شد. در گزارش اخیر People.com آمده است که مردم در حال حاضر به طور متوسط ​​11 تا 19 ساعت در روز را صرف تماشای صفحه نمایش می کنند، مردم به طور متوسط ​​اکثر وقت خود را در حال حاضر صرف خیره شدن به صفحه نمایش می کنند!

باور اینکه ساعت‌های کنونی که ما به تماشای صفحه‌های نمایش می‌گذرانیم، به زمان سپری شده در متاورس تبدیل می‌شود، سخت نیست. کاملاً محتمل است که ما در واقع زمان بیشتری را در متاورس نسبت به زندگی واقعی سپری کنیم زیرا جلسات کاری ما در متاورس انجام می شود، خرید، بانکداری، بازی، تماشای تلویزیون و بسیاری از فعالیت های تفریحی دیگر به صورت دیجیتالی انجام می شود.

بسیاری از تحلیلگران از متاورس به عنوان چیز بزرگ بعدی یاد می کنند زیرا ایده ذاتی این صنعت فراتر از اجرای ساده فناوری AR و VR است. متاوره به معنای واقعی کلمه می تواند همه چیز را در بر بگیرد، تمام “زندگی” همانطور که می دانیم می تواند به صورت دیجیتالی در جهان های مجازی وجود داشته باشد. غول بانکداری مورگان استنلی حتی اخیراً منتشر شده و اعلام کرده است که این صنعت موضوع سرمایه گذاری بزرگ بعدی است، که فرصت خود اینترنت را در تمام آن سال ها تحت الشعاع قرار داده است.

بر اساس مقاله ای که مورگان استنلی در مورد سرمایه گذاری متاورس منتشر کرده است، این صنعت تنها در ایالات متحده آمریکا دارای هزینه بالقوه 8.3 تریلیون دلاری مصرف کننده TAM است. از آنجایی که این صنعت پتانسیل این را دارد که تقریباً همه چیز را در بر بگیرد، پتانسیل انقلابی تقریباً غیرقابل درک است.

متاورس و بلاک چین

در حالی که چندین دهه است که اشکال متاورس در بازی‌های ویدیویی وجود داشته است، فناوری کریپتو و بلاک چین قابلیت‌های تکنولوژیکی مورد نیاز برای ساختن دنیای مجازی را فراهم می‌کند که می‌تواند با یک دنیای فیزیکی در هم تنیده یا جایگزین آن شود. کریپتو عناصر کلیدی مانند گواهی دیجیتالی مالکیت، دسترسی، حاکمیت و موارد دیگر را فراهم می کند.

• اثبات دیجیتالی مالکیت: با اتصال یک کیف پول رمزنگاری متعلق به شخصی و غیرقانونی به آواتارهای ما در متاورس، یک فرد می‌تواند فورا مالکیت یک فعالیت، دستاورد یا دارایی را ثابت کند. این همچنین راهی بی‌نظیر برای تعامل، خرید و فروش اقلام را درست مانند آنچه در زندگی واقعی انجام می‌دهیم، فراهم می‌کند.

یکی از تفاوت‌های کلیدی بین متاورس یکپارچه با بلاک چین و متاورسی که امروزه می‌توان بدون بلاک چین در اینترنت ایجاد کرد این است که کاربران در اینترنت به جز نام دامنه، مالک هیچ چیزی در اینترنت نیستند و نمی‌توانند آن را ببندند، و حتی می‌توان آن را خاموش کرد. خارج از کنترل فرد محدود شده است. در یک متاور مبتنی بر بلاک چین، NFT ها و دارایی های رمزنگاری شده به هر کاربر این توانایی را می دهند که در واقع مالکیت و کنترل کامل بر بخش هایی از دنیای دیجیتال داشته باشد.

اگر می‌خواهید درباره NFT‌ها بیشتر بدانید و بدانید که چرا آنها بسیار بیشتر از تصاویر دیجیتالی میمون‌ها و پانک‌های عجیب هستند، حتماً مقاله ما را در مورد NFT‌ های کاربردی بررسی کنید.

NFT ها می توانند در سراسر متاورژن های مختلف گسترش یافته و مالکیت را بدون در نظر گرفتن اینکه در کجای قلمرو دیجیتالی هستیم، تأیید کنند. این برخلاف روشی است که متاورزهای بازی امروزی کار می کنند، جایی که آیتم های شما در آن بازی خاص گیر کرده اند و انتقال ارزش درون بازی به دنیای واقعی به ندرت امکان پذیر است.

• مجموعه دیجیتال: با همان کیف پول رمزنگاری که کاملاً تحت کنترل و متعلق به فرد است، این امکان را به کاربران می دهد تا اقلام قابل جمع آوری دیجیتال خود را به نمایش بگذارند. این می تواند به معنای واقعی کلمه هر چیزی باشد، از گیاهان گلدانی در باغچه جلویی شما، آثار هنری در خانه دیجیتال شما، خود خانه، ماشین، سفینه فضایی، قایق بادبانی و موارد دیگر!

به لطف فناوری بلاک چین، اقلام را می‌توان با محدودیت‌های کمیاب کدگذاری کرد تا اطمینان حاصل شود که ارزش دارند و بلاک چین می‌تواند منحصربه‌فرد بودن و احراز هویت اقلام جمع‌آوری‌شده و متعلق به آنها را تأیید کند.

• ارزش انتقال: برای اینکه متاورس جایگزین یا بسط دنیای فیزیکی ما باشد، برای کاربران ضروری است که بتوانند ارزش را انتقال دهند. فناوری بلاک چین چارچوب ایده آلی را برای کاربران فراهم می کند تا بتوانند ارزهای دیجیتال، NFT ها و اقلام را به صورت امن منتقل کنند. با صرف زمان (و پول) بیشتر افراد در این متاورزهای مجازی، استفاده از ارزهای دیجیتال در کنار این صنعت رشد و توسعه خواهد یافت.

من احساس می‌کنم که متاورس جریان عظیمی از کاربران را به دیفای وارد می‌کند ، همانطور که من دنیای دیجیتالی را تصور می‌کنم که در آن کاربران در خیابان قدم می‌زنند و موسسه بانکی خود را در سمت راست و یک پروتکل دیفای را در سمت چپ می‌بینند و می‌توانند از طریق آن راه بروند. درب ورودی هر یک از این دو، باعث می‌شود تا کاربران عادی برای کاوش در دی‌فای بازتر شوند و در نهایت به تمام مزایایی که دی‌فای نسبت به سیستم بانکداری سنتی دارد، پی ببرند.

• قابلیت همکاری: ما در حال حاضر شاهد چندین متاورهای جداگانه در حال ساخت هستیم مانند متای فیس بوک، مش مایکروسافت، آمنیورس انویدیا، دسنترالند و سندباکس. یک متاورژن یکپارچه که همه این متاورژن‌های مجزا را به هم متصل می‌کند، احتمالاً سال‌ها دورتر است. بلاک چین در حال کار بر روی راه‌حل‌های قابلیت همکاری با پروژه‌هایی مانند کازماس و پولکادات است که پیشرو هستند. در حالی که کاربران می‌توانند از مش به دسنترالند وارد شوند، این یکپارچه نیست و این دو همانطور که در حال حاضر وجود دارد با هم سازگار نیستند، اما امیدواریم روزی اینطور شود.
• دسترسی: این یک مورد بزرگ است. متاورس می تواند برای هر کسی در جهان با اتصال به اینترنت قابل دسترسی باشد. این درها را به روی فرصت هایی باز می کند که قبلا هرگز امکان پذیر نبودند. متاورس زمین بازی را از نظر شغل و فرصت کاملاً یکسان خواهد کرد. دیگر مهم نیست اهل کدام کشور هستید یا وضعیت اقتصادی کشورتان در چه وضعیتی است، کاربران در متاورس می‌توانند فرصت‌های یکسانی را دنبال کنند.

ما قبلاً شاهد تأثیر این امر با بازی هایی مانند اکسی اینفینیتی بوده ایم که زندگی بسیاری از ساکنان کشورهای فقیر مانند فیلیپین و کشورهایی مانند ونزوئلا را کاملاً تغییر داده است که ساکنان آن شاهد از بین رفتن ثروت خود به دلیل تورم شدید هستند. بسیاری از ساکنان این کشورها برای کسب درآمد مناسب و تامین مخارج خانواده خود به متاورس های بازی های بلاک چین به عنوان وسیله ای برای بقا روی آورده اند.

برای مطالعه بیشتر در مورد تاثیرگذاری و انقلابی بودن بازی های کسب درآمد بلاک چین، مقالاتی دارم که در آن موضوعات را در مقاله بازی برای کسب درآمد ما و بازی های بلاک چین بررسی می کنم.

متاورس و زندگی روزمره

تاکنون بررسی کرده‌ایم که چرا متاورس برای گیک‌های بازی، منحط‌شده‌های دیفای، صلیبی‌های کریپتو و جمع‌آوران NFT هیجان‌انگیز است، اما برای افراد عادی روزمره چطور؟

اگر به این فکر کنیم که مردم در خارج از بازی برای چه چیزهایی از اینترنت استفاده می کنند، در درجه اول خرید، بانکداری، تحقیق، تماشای YouTube/Netflix به ذهن متبادر می شود و مطمئن هستم که می توانید به موارد بی شماری فکر کنید. همه این چیزها در نهایت راه خود را به فراجهان باز می کنند، بسیاری از آنها قبلاً داشته اند. بیایید به چند مورد خاص و جالب استفاده کنیم.

• رویدادها – رویدادها و کنسرت های مجازی قبلاً در متاورس برگزار شده است. این یک مورد استفاده عالی است زیرا هر کسی در جهان می تواند بدون نیاز به پرواز یا رانندگی ساعت ها در این رویدادها شرکت کند و فقط برای تماشای اجرای هنرمندان مورد علاقه خود هزینه زیادی بپردازد. هنرمندانی مانند جاستین بیبر، آریانا گرانده و ددماو5 قبلاً کنسرت های مجازی اجرا کرده اند و دسنترالند حتی اولین جشنواره موسیقی چند روزه مجازی خود را با بیش از 80 هنرمند در اکتبر 2021 برگزار کرده است. حتی کنفرانس هایی مانند Cardano 2021 Summit نیز وجود داشته است. به صورت مجازی میزبانی شد.

وارنر موزیک اخیراً همکاری خود را با متاورس سندباکس برای میزبانی کنسرت های مجازی در یک پارک موضوعی موزیکال ترکیبی و سالن کنسرت اعلام کرده است. وارنر موزیک خانه هنرمندان بزرگی مانند برونو مارس، اد شیران، مایکل بابله و غیره است. ممکن است در اواخر امسال شاهد اجرای کنسرت هایی در سندباکس باشیم.

• تحویل غذا – این یکی واضح است. شما فقط تمام روز را در متاورس با شرکت در کنسرت های مجازی، انفجار بیگانگان، شرکت در کنفرانس ها گذرانده اید و اکنون اشتهایتان را افزایش داده اید. آواتار شما نیست، شما واقعی هستید. خوب، نگران نباشید، مک دونالدز به شما کمک کرده است. درست است، مک دونالد برای چندین پتنت متاورس ثبت کرده است و اعلام کرده است که قصد دارد مکان هایی را در این صنعت باز کند. برنامه این است که آواتار دیجیتال شما به مکان دیجیتال مک دونالد در متاورس سفر کند، مقداری غذای خوشمزه سفارش دهد و غذا در دنیای واقعی درب منزل شما تحویل داده شود. در مورد راحتی صحبت کنید! من مطمئن هستم که این اولین کسب و کار از بسیاری از کسب و کار است که ما به دنبال آن خواهیم دید.

خرید – یکی دیگر از موارد واضح اما هنوز هم عالی. غول‌های مد پرادا و لویی ویتون، مانند غول‌های ورزشی نایک و آدیداس، به شکلی بزرگ به دنیای متاورز دست یافته‌اند. در حال حاضر، ما می‌توانیم برای آواتارهای دیجیتالی خود، لباس‌هایی را در متاورس بخریم، و در حین سفر در اطراف متاورس، ضربات جدید نایک خود را به نمایش بگذاریم. هر یک از این اقلام لباس به عنوان NFT تولید می شوند، اما خرید احتمالاً بسیار بیشتر از این خواهد بود.

آیا آن صحنه جالب در ماتریکس را می‌شناسید که در آن شخصیت‌ها به لباس و سلاح نیاز دارند و ناگهان قفسه‌ای پر از هر دو مگس از کنار آنها می‌گذرد؟ من فکر می کنم خرید در متاورس ممکن است کمی شبیه به آن باشد. یک کپی دقیق از خود در یک دنیای مجازی تصور کنید و تغییر لباس و لباس ممکن است با یک انگشت اتفاق بیفتد.

هنگامی که چیزی را که دوست دارید پیدا کردید، می توانید به سادگی بررسی کنید و لباس واقعی را در خانه خود تحویل بگیرید. همین امر می تواند برای خرید لوازم خانگی یا هر آنچه که نیاز دارید از سایت هایی مانند آمازون یا Ikea استفاده شود. تصور کنید که یک نسخه دیجیتالی بازسازی شده از خانه خود داشته باشید و ببینید وقتی آن را با هر چیزی که از متاورس Ikea نیاز دارید، چگونه به نظر می رسد. این امر باعث می شود که بازسازی و دکوراسیون خانه به یک نسیم تبدیل شود!

جالب توجه است، یکی از شرکت‌هایی که در حال حاضر از این فناوری انقلابی استفاده می‌کند، برند پوشاک H&M است، زیرا از واقعیت افزوده برای مشتریان استفاده می‌کند تا بتوانند ببینند در برخی از لباس‌ها چگونه به نظر می‌رسند.

به دکتر مراجعه کنید – شرط می بندم که انتظار این یکی را نداشتید. یک پروژه کاملاً شگفت‌انگیز، مبتکرانه و جاه‌طلبانه وجود دارد که در حال حاضر با کمک متخصصان پزشکی، علمی و دارویی از سراسر جهان ساخته شده است و در تلاش برای ایجاد اولین تجربه متاورز مراقبت‌های بهداشتی است. Aimedis اولین بازار پزشکی و علمی NFT را ایجاد کرده است و مراقبت های بهداشتی و بیمه پزشکی را به متاورس آورده است.

من نمی‌توانم این پروژه را با جزئیاتی که شایسته آنهاست در این مقاله پوشش دهم، اما فکر نمی‌کنم درک این موضوع که چقدر می‌تواند برای متاورس انقلابی باشد دشوار باشد. تصور کنید که از هر جای دنیا به صورت مجازی به مراقبت های بهداشتی دسترسی داشته باشید، و به لطف فناوری بلاک چین، کل تاریخچه پزشکی شما قابل تایید، ضد دستکاری و برای متخصصان مراقبت های بهداشتی در سراسر جهان که در صنایع مختلف تخصص دارند قابل دسترسی خواهد بود.

کار- با پیشرفت تکنولوژی متاورس ، نیاز کمتری برای کسب و کارها به اجاره فضاهای اداری یا کارمندانی که نیاز به حضور در یک فضای اداری فیزیکی برای کار دارند، وجود خواهد داشت. این به شرکت‌ها کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌های سربار به شدت صرفه‌جویی کنند و آن‌ها را قادر می‌سازد تا استعدادهای مناسب را از هر نقطه‌ای در جهان استخدام کنند، زیرا دیگر تنها با امکان استخدام محلی محدود نخواهند شد.

این فناوری همچنین به کارمندان اجازه می دهد تا با یکدیگر درگیر شوند و به روش هایی که در دنیای فیزیکی غیرممکن است، همکاری کنند، ناگفته نماند، توانایی کار از راه دور که فرصت هایی را برای کار برای شرکت های بین المللی فراهم می کند.

ورزش/ورزش های الکترونیکی- مسابقات بازی های ورزشی الکترونیکی در حال تبدیل شدن به یک مورد عظیم هستند و در حال حاضر بیشتر از افرادی که جام جهانی یا Superbowl را تماشا می کنند، توسط بینندگان تنظیم و پخش می شود. صنایع بازی های ویدئویی و ورزش های الکترونیکی رشد قابل توجهی داشته اند و هر سال به رشد خود ادامه می دهند، و این روندی بود که حتی قبل از انقلاب مدل بازی برای کسب درآمد وجود داشت که گیمرهای بیشتری را وارد فضای بازی های بلاک چین خواهد کرد. متاورس احتمالاً به مکانی تبدیل خواهد شد که مردم در آن رویدادهای ورزشی و مسابقات بازی های ورزشی الکترونیکی را تماشا می کنند.

بانکداری و حسابداری – می‌دانم که قبلاً به پروتکل‌های دیفای بانکی اشاره کردم، اما حتی کسب‌وکارهای آجر و ملات در حال راه‌اندازی فروشگاه‌هایی در متاورس هستند. پراگر متیس ، یک شرکت پیشرو بین المللی مشاوره و حسابداری اولین شرکت CPA بود که دفتری را در متاورس دسنترالند افتتاح کرد. غول بانکداری سرمایه گذاری جی پی مورگان نیز اولین بانکی است که در متاورس فروشگاه افتتاح کرده است.

این دنیایی از احتمالات را باز می کند. این واقعیت که کاربران اکنون می توانند از هر کجای دنیا به این خدمات دسترسی داشته باشند، هم برای مشتریان و هم برای شرکت بزرگ است. با توجه به اینکه مکان دیگر محدودیتی نیست، متاورس مشتریان جهانی را برای شرکت ها فراهم می کند و مشتریانی را با دسترسی به برخی از معتبرترین نام های صنعت که ممکن است شعبه ای در نزدیکی محل فیزیکی خود نداشته باشند، فراهم می کند.

انگیزه های محرک اقتصادی- زمانی که اینترنت برای اولین بار ایجاد شد، کاربران اولیه و سازندگان احتمالاً نمی دانستند که مردم چه چیزهایی را در بالای چارچوب می سازند، نوآوری که ایجاد می کند، تأثیری که بر اقتصاد جهانی می گذارد یا چگونه می گذارد تکامل خواهد یافت. اینترنت اولیه هیچ شباهتی به اینترنت امروزی نداشت.

متاورس، اگرچه در مراحل اولیه است، اما در حال حاضر شروع به ایجاد الهامات نوآورانه در بسیاری در سراسر جهان کرده است. وزارت فناوری اطلاعات و ارتباطات، علم و برنامه‌ریزی آینده کره جنوبی متعهد شده است که مبلغ 186.7 میلیون دلاری را برای ایجاد یک اکوسیستم فراواژه گسترده برای حمایت از رشد محتوای دیجیتال و رشد شرکت‌ها در داخل کشور اختصاص دهد.

فیلم و تلویزیون- متاورس مکانی طبیعی برای وجود پخش تلویزیونی و انتشار فیلم است. همان‌قدر که من عاشق رفتن به سینماها برای تماشای آخرین فیلم ابرقهرمانی یا ترسناک هستم، متأسفانه، کاملاً مطمئن هستم که سالن‌های سینما آنطور که ما می‌شناسیم عمر محدودی دارند و متاورس ممکن است آخرین میخ را بر تابوت سینماها بزند. گرایش‌ها نشان می‌دهند که تماشاگران سینما کمتر به سالن‌ها می‌روند، زیرا به جای آن متوجه می‌شویم فیلم‌ها را از آسایش خانه‌هایمان پخش می‌کنیم.

این احتمال وجود دارد که به زودی برای نمایش نمایش‌ها و فیلم‌های مورد علاقه‌مان در سالن‌های سینمای متاورس حضور پیدا کنیم، به‌خصوص در حال حاضر بسیاری از شرکت‌های بلاک چین که روی تبدیل نمایش‌ها و فیلم‌ها به NFT کار می‌کنند.

دیزنی قبلاً برنامه‌های بلندپروازانه‌ای را برای یک متاورس به سبک پارک موضوعی دیزنی اعلام کرده است و پلتفرم استریم دیزنی + احتمالاً برنامه‌های خاص خودش را دارد. نتفلیکس نیز در حال حرکت در این مسیر است زیرا اخیراً مدیر سابق متا پلتفرم های Oculus را به عنوان معاون توسعه بازی خود استخدام کرده است. با استخدام یکی از برترین مدیران متاورس از متا، فکر می‌کنم می‌توان مطمئن بود که نتفلیکس به این سمت توجه دارد.

من می‌توانم تمام روز را در مورد همه موارد استفاده و احتمالات مختلف در متاورس ادامه دهم و هنوز همه چیز را پوشش ندهم، زیرا امکانات به اندازه آنچه می‌توانیم رویاپردازی کنیم، گسترده است. با این حال، اگر شروع کنید به این فکر کنید که همه چیزهایی که در حال حاضر در اینترنت وجود دارد، و هر چیزی که در زندگی واقعی وجود دارد را می توان در یک متاورس بازآفرینی کرد، به علاوه همه چیزهایی که ما حتی هنوز توسعه نداده ایم یا نمی توانیم آنها را تصور کنیم، اکنون شروع به دیدن می کنید. دامنه و فرصتی که در این مرز دیجیتال جدید نهفته است.

آینده این صنعت

در اینجا کمی آزادی خیالی را در نظر بگیرید، اما تصور آینده ای که در آن مردم اکثریت زندگی خود را در یک متاورس سپری کنند، دشوار نیست، به خصوص اگر متاورس را تکامل بعدی اینترنت و تمام ساعاتی را که صرف می کنیم در نظر بگیرید. اکنون نگاه کردن به صفحه نمایش ممکن است به ساعت های سپری شده در این صنعت ترجمه شود.

متاورس مخالفان زیادی دارد، همانطور که هر مفهوم جدید یا نوآوری ناگزیر خواهد بود. بسیاری از مردم، حتی خود ایلان ماسک، فکر می کنند که ایده بستن تلویزیون به صورت خود و رها کردن دنیای واقعی برای یک دنیای مجازی، مضحک و بعید به نظر می رسد. شکاکان به سرعت به این نتیجه می رسند که متاورژن چیزی بیش از یک مد نخواهد شد.

اگر چه من استدلال می کنم که اگر شما به 40 سال قبل برگردید و به مردم در آن زمان می گفتید که اکثریت جهان امروز اکثر روزهای خود را با خیره شدن به صفحه نمایش می گذرانند، آنها نیز احتمالاً شک می کنند، زیرا این امر را بعید می دانند یا احساس می کنند که چنین خواهد بود. وجودی کسل کننده، اما این دقیقاً همان کاری است که ما انجام می دهیم.

در حقیقت، studyfinds.org می‌گوید که یک فرد به طور متوسط ​​در مجموع 44 سال از عمر خود را صرف نگاه کردن به دستگاه‌های دیجیتال می‌کند! البته، نسل قبلی احتمالاً این را پوچ می‌دانست، همانطور که منتقدان متاورس که اکنون فکر می‌کنند دنیای واقعی را برای دنیای مجازی رها می‌کنیم، پوچ است، اما من فکر می‌کنم آمار نشان می‌دهد که ما در حال حاضر بسیاری از دنیای واقعی را برای دستگاه‌های دیجیتال کنار گذاشته‌ایم.

من احساس می‌کنم که مدل بازی بلاک‌چین بازی برای کسب درآمد که یکی از نیروهای محرکه اصلی در پس پذیرش متاورس خواهد بود، هنوز تاثیر کامل خود را درک نکرده است. قبلاً دیده‌ایم که چگونه میلیون‌ها گیمر برای کسب درآمد در کشورهای فقیر یا به دلیل از دست دادن شغل در طول محدودیت‌های همه‌گیر به بازی‌هایی مانند اکسی اینفینیتی روی آورده‌اند. بسیاری از این بازی‌های بلاک چین اولیه علیرغم موانع بالای ورود برای مشارکت، از سطوح انبوه پذیرش لذت می‌برند، و خود گیم‌پلی کاملاً ساده و غیرقابل تصور است.

همانطور که ما امروز آنها را می شناسیم، متاورس ها نیز کاملاً ساده هستند، و در حال حاضر متاورس های هیجان انگیزتری مانند بلاک‌توپیا و کاردانو ساخته شده پاویا در حال توسعه هستند. نسل بعدی متاورس های بازی مانند استار اطلس نیز در حال توسعه هستند که دارای گرافیک با کیفیت بالاتر، داستان های توسعه یافته بهتر و گیم پلی جذاب تر هستند. این متاورهای توسعه یافته بیشتر احتمالاً کاربران بیشتری را جذب کرده و افراد بیشتری را وارد فضای مجازی می کند.

من می توانم در افراطی ترین سناریو، جهانی را تصور کنم که در آن درصد زیادی از بشریت شغل خود را رها کرده و به دنبال مشاغل در متاورس بروند، یا اگر اتوماسیون به حذف افراد از نیروی کار ادامه دهد، بسیاری از مردم مجبور می شوند به این صنعت روی بیاورند. در حالی که اقتصادهای جهان همچنان با مشکلات اقتصادی مواجه هستند، اگر تقریباً هر کاری را که در زندگی واقعی انجام می دهیم، بتوان در دنیای متواتر انجام داد، منجر به ایجاد مشاغل زیادی می شود که باید در آنجا پر شوند.

ما در حال حاضر شاهد توسعه اولیه در نیاز به نقش هایی مانند عوامل املاک، برنامه ریزان رویداد، مدیران، طراحان، هنرمندان، سازندگان و غیره هستیم.

یک گزارش جالب منتشر شده توسط مجمع جهانی اقتصاد تخمین زده است که بیش از 65 درصد از کودکانی که امروز وارد مدرسه ابتدایی می شوند، در نقش های شغلی کاملاً جدیدی کار خواهند کرد که حتی به دلیل پیشرفت های فناوری که با چنین سرعتی در حال رشد است، هنوز وجود ندارند. فرصت هایی که در متاورس وجود خواهد داشت تقریباً نامحدود خواهد بود.

اگر هنوز متقاعد نشده‌اید که متاورس نقش مهمی در آینده ایفا خواهد کرد، فکر می‌کنم بشریت به وضوح نشان داده است که به نظر می‌رسد ما چیزی بیش از تجربه همه چیزهایی که دنیا از آسایش خانه‌هایمان ارائه می‌کند دوست نداریم. من اینجا نیستم که بگویم این یک چیز خوب یا بد است، اما روندهای فعلی نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد ما تمام تلاش خود را انجام می‌دهیم تا مجبور نباشیم بیرون برویم و با دیگران معاشرت کنیم.

چند کثال ساده اما مهم

به صنایع و شرکت‌هایی که در حال شکوفایی هستند فکر کنید: بازی‌های ویدیویی، پخش جریانی تلویزیون نتفلیکس/دیزی، خرید در خانه از آمازون، غذاخوری‌های Uber و تحویل غذا درست درب منزل ما. در فضای سرمایه گذاری، بسیاری از بزرگترین سهام را به عنوان سهام “FAANG” یاد می کنند. این مخفف فیس بوک، آمازون، اپل، نتفلیکس و گوگل است.

اینها موفق ترین شرکت ها در سطح جهانی هستند و همه آنها یک ویژگی مشترک دارند. همه آنها شرکت هایی هستند که خدماتی را ارائه می دهند که ما می توانیم از خانه خود به آن دسترسی داشته باشیم و از بیرون رفتن اجتناب کنیم. من احساس می‌کنم که این روند به تنهایی برای کمک به بیشتر مردم برای درک پتانسیل موجود در پشت ماورای جهان یعنی متاورس کافی است.

«یک دفتر مجازی را تصور کنید که در آن شخص به سر کار می رود. یک کابینت بایگانی با تعداد زیادی پوشه و اسناد مختلف بسته بندی شده است. دسترسی به این اسناد مستلزم پیوندی است که در آن دسترسی بر اساس گروهی از افراد محدود شده است یا حتی به شماره صفحه اختصاص داده شده است. البته این فایل‌ها در یک نوع بلاک چین IPFS ذخیره می‌شوند. من به عنوان شخص ادمین، حق دسترسی کامل به تمام اسناد را دارم.

من به جای اینکه فقط از خانه کار کنم، فضای اداری را در دنیای مجازی «اجاره» می کنم و کارهایم را در آنجا انجام می دهم. اگر نیاز به تماس کنفرانسی وجود داشته باشد، من مستقیماً از طریق یک URL (مشابه کاری که اکنون با زوم انجام می دهیم) وارد می شوم که من را به منطقه کنفرانسی که در آن میزبانی می شود می برد.

در دفتر من، مبلمان/لوازم تحریر که استفاده می‌کنم دارای یک دکمه عمومی/خصوصی است که می‌توانم انتخاب کنم که اقلام را کجا خریدم/اجاره کردم. اگر روی لینک عمومی کلیک کنید و تصمیم به خرید بگیرید، من به طور مستقیم از تامین کننده پورسانت دریافت می کنم. اجاره معمولا راهی برای رفتن است زیرا همیشه چیز جدیدی در حال توسعه است. نیاز به بازسازی کل فضا را کاهش می دهد. اگر چیزی است که به اندازه کافی دوست دارم، همیشه گزینه اجاره برای خرید وجود دارد.

برخی از قطعات در واقع به صورت سه بعدی از اقلام واقعی در دنیای واقعی اسکن شده اند. همچنین می‌توانم هر موردی را که دوست دارم که در متاورس موجود است و در دنیای واقعی وجود دارد، انتخاب کنم.

در پایان روز کاری، به خانه مجازی خود برمی گردم تا مقداری R&R انجام دهم. من می توانم همسایه همسایه ام، خانم اینفلوئنسر را ببینم که در خانه اش در حال دستفروشی است. با این حال، از آنجایی که من روی نشانی اینترنتی خانه مجازی خودم تیک چک باکس حریم خصوصی را زده ام، این بدان معناست که هیچ کس نمی تواند ظاهر خانه من را ببیند. همچنین به این معنی است که خانه من در هیچ نوع نقشه هوایی نشان داده نمی شود و در عوض، مانند یک قطعه خالی به نظر می رسد.

خانم اینفلوئنسر همسایه با کسب و کارش به کارآگاهی همراه متاورس می رود. مردم در تمام طول روز در داخل و خارج از محل او به سر می برند تا در هر چیزی که او تبلیغ می کند، سلیقه خوب او را تحسین کنند. او خانه‌اش را به‌عنوان یک نشانی اینترنتی عمومی علامت‌گذاری کرده است، بنابراین هر کسی می‌تواند خانه او را جستجو کرده و از آن بازدید کند.

امنیت بسیار پایین هر کالایی در خانه او همچنین با یک URL عمومی برچسب گذاری شده است تا مشتریان بالقوه خرید آنچه را که دارد آسان کنند. همچنین یک استیج کوچک در جلو/حیاط خلوت او وجود دارد، بسته به این که آیا او از باغ جلویی یا پشتی برای نمایش‌هایش که به دنیا پخش می‌شوند استفاده می‌کند. من فکر می‌کنم که او فقط برای نمایش‌ها ظاهر می‌شود، زیرا اقلام عملاً زمانی که او در اطراف نیست، خودشان را می‌فروشند.

وقتی صحبت از معاشرت به میان می‌آید، من سرگرمی‌های خودم را نیز در متاورس دارم. یک کتابفروشی با صندلی مطالعه راحت مورد علاقه من، آن لامپ واقعاً زیبا به نظر می رسد. شاید برای خانه ام بگیرم. یک کافه دنج با نوع موسیقی من (چند نوع مختلف برای انتخاب دارند). یا باغ عمومی با مجموعه ای زیبا از گیاهان و گل ها که با فصل تغییر می کند.

جمع بندی پایانی

برای بسیاری از مردم دشوار است که آینده ای را در نظر بگیرند که در آن از دنیای واقعی صرف نظر کنیم و به دنیای مجازی مانند متاورس بپردازیم. فکر می‌کردم بعید به نظر می‌رسد تا زمانی که شروع به فکر کردن بیشتر درباره آن کردم و متوجه شدم که اساساً دقیقاً همین کار را انجام داده‌ایم.

ما جذب ابتدایی ترین اشکال واقعیت مجازی و واقعیت افزوده از طریق دستگاه های محاسباتی اولیه شده ایم. اگر ما به این راحتی مجذوب وسایلی می شویم که ده سال بعد به نظر می رسد بدوی هستند، تصور کنید که با غوطه ور شدن کامل جهان های مجازی، با تجربه ها و ماجراهای بی پایانی که فقط منتظر تجربه هستند، چقدر فریبنده تر می شوند. فرصت های شغلی و درآمدزایی بی نهایتی که وجود خواهد داشت.

مفاهیم و ملاحظات این که همه اینها چگونه به نظر می رسند، قابل تامل است. من در یکی دیگر از مقاله‌هایم درباره بازی‌های بلاک چین به این ذهن‌ساز کوچک اشاره کردم، اما احساس می‌کنم که در اینجا به خوبی جا می‌شود و ممکن است شما را با یک فکر پایانی جالب برای فکر کردن درباره انقلاب متاورس رها کند.

یک نظریه پوچ گرایانه و در عین حال قابل قبول وجود دارد که بیان می کند که همه ما در حال حاضر در درون یک ابرجهان شبیه سازی شده توسط کامپیوتر زندگی می کنیم. برخی از ذهن‌های بزرگ زمان ما، مانند ایلان ماسک و نیل دگراس تایسون، حتی به آن نظریه اعتبار بخشیده‌اند.

تایسون حتی تا آنجا پیش رفت که اظهار داشت که به احتمال 50/50 ما در یک شبیه سازی زندگی می کنیم . بنابراین شاید ما در حال حاضر فقط شبیه سازی هایی در داخل یک متاورس هستیم، و در حال ایجاد آن هستیم، و روزی آواتارهای متاورس ما نیز شبیه سازی های کوچک خود را خواهند ساخت. همه چیز کافی است تا یک نفر را به صورت مارپیچی به سمت سوراخ خرگوش با کلاه فویل بفرستد.

با این فکر، قبل از اینکه همه چیز از ریل دور شود، این مقاله را به پایان خواهم رساند.

از اینکه برای خواندن این مقاله وقت گذاشتید متشکرم. چه کسی می داند، شاید روزی به زودی، من در حال نوشتن باشم، و شما ممکن است مقاله بعدی بیگ اینکام را از متاورس بخوانید.