آشنایی با ارز رادیکس (Radix)، پرداختن به بهبود تجربه دیفای

در بازار ارزهای دیجیتال، فناوری بلاک چین خدمات بسیاری را به کاربران این حوزه ارائه می کنند. هر کدام از رمزارزها، دارای بلاک چین مخصوص با ویژگی های متفاوت می باشد. در این میان نام فناوری رادیکس (radix) نیز به چشم می خورد که قصد دارد جایگزین بلاک چین شود و ویژگی ها و امکانات خود را به سطحی فراتر از بلاک چین گسترش دهد تا میزان محبوبیت و استقبال را افزایش دهد. این فناوری مانند سامانه های غیرمتمرکز فعالیت می کند. فناوری رادیکس نوعی دفتر کل توزیع شده و غیرمتمرکزی مانند فناوری بلاک چین می باشد که به دلیل نداشتن برخی از مشکلات بلاک چین، توانسته به محبوبیت زیادی دست پیدا کند.

رادیکس (Radix) یک شبکه بلاک چین است که تنها یک چیز در ذهن دارد: بهبود تجربه دیفای برای همه. همانطور که این بررسی Radix پوشش خواهد داد، از محیط اجرا و زبان برنامه نویسی گرفته تا مدل تراکنش و کیف پول – برای تسهیل ایجاد، ذخیره سازی و تعامل امن با دارایی های بومی ساخته شده است.

رادیکس (Radix) چیست؟

رادیکس پلتفرمی است که برای مدیریت امن دارایی های دیجیتال طراحی شده است. این دارایی ها که منابع نامیده می شوند، مانند اشیاء دنیای واقعی رفتار می شوند. می‌توان آن‌ها را به‌گونه‌ای ایجاد، ذخیره و مبادله کرد که به آسانی قابل درک و تعامل باشد، مشابه موارد فیزیکی. این سیستم تضمین می کند که کاربران می توانند به نحوه رفتار دارایی ها بدون نیاز به درک کد پیچیده اعتماد کنند.

در رادیکس، قراردادهای هوشمند به دو بخش تقسیم می شوند:

• بلوپرینت ها مانند الگوهایی هستند که تعریف می کنند یک جزء چه کاری می تواند انجام دهد و چگونه داده های خود را مدیریت می کند.
• مؤلفه‌ها نمونه‌هایی از این طرح‌ها هستند که هر کدام داده‌های منحصربه‌فرد خود را دارند اما از قوانین یکسانی پیروی می‌کنند که توسط نقشه تعیین شده است.

این رویکرد توسعه دهندگان را تشویق می کند تا کدهای ماژولار و قابل استفاده مجدد ایجاد کنند، شبیه به اینکه چگونه بلوک های ساختمانی می توانند برای ایجاد ساختارهای مختلف ترکیب شوند. به‌علاوه، توسعه‌دهندگان می‌توانند هر زمان که دیگران از طرح‌های اولیه یا مؤلفه‌های آن‌ها استفاده می‌کنند، جوایزی کسب کنند.

برخلاف سایر پلتفرم‌ها که تراکنش‌ها به روش‌های فراخوانی در قراردادهای هوشمند محدود می‌شوند ، تراکنش‌های رادیکس شامل یک سری مراحل به نام مانیفست تراکنش است. این مانیفست دقیقاً آنچه را که برای موفقیت تراکنش باید اتفاق بیفتد، توصیف می کند، از جمله تماس با اجزای مختلف و ارسال داده بین آنها. همه چیز در یک تراکنش یا به یکباره اتفاق می‌افتد یا اصلاً اتفاق نمی‌افتد و از نتایج ثابت و قابل پیش‌بینی اطمینان می‌دهد. کاربران همچنین می توانند ضمانت های خود را به تراکنش ها اضافه کنند و به آنها کنترل بیشتری بر روند بدهند.

رادیکس از یک سیستم کنترل دسترسی مبتنی بر نقش برای امنیت استفاده می کند. توسعه‌دهندگان به‌جای اینکه دسترسی را بر مبنای چه کسی یا چه چیزی شروع کرده‌اند، تعیین کنند، نقش‌ها و قوانینی را در مورد اینکه آن نقش‌ها می‌توانند انجام دهند، تعریف می‌کنند. بازیگران قبل از اینکه بتوانند اقدامات خاصی را انجام دهند باید ثابت کنند که نقش های لازم را دارند (با استفاده از “نشان ها”). توسعه دهندگان بر روی این نقش ها کنترل دارند و تصمیم می گیرند که آیا می توان آنها را تغییر داد یا خیر. این مدل قوانین دسترسی را از منطق تجاری جدا می کند و برنامه ها را انعطاف پذیرتر و ایمن تر می کند.

هدف رادیکس چگونه دیفای را رفع می کند

رادیکس در حال از بین بردن موانع تکنولوژیکی است که مانع از رشد دیفای می شود، با برآورده کردن مستقیم نیازهای DeFi در مقیاس جهانی برای 100 سال آینده. در اینجا به این صورت است:

پارادایم قرارداد هوشمند دارایی گرا

در حالی که دیفای انقلابی است، در زیر سطح آن شبکه‌ای از چالش‌های فناوری نهفته است که رشد و تأثیر بالقوه آن بر امور مالی جهانی را تهدید می‌کند. در قلب این چالش‌ها، ناکافی بودن پارادایم‌های قرارداد هوشمند فعلی است که مدل اتریوم در سال 2013 ظاهر شد.

در روزهای اولیه تأسیس اتریوم، مفهوم DeFi در مقیاس جهانی هنوز به طور کامل محقق نشده بود. در نتیجه، اصول بنیادینی که قراردادهای هوشمند اتریوم بر اساس آن‌ها ساخته شده‌اند، پیچیدگی‌ها و خواسته‌های برنامه‌های دیفای مدرن را پیش‌بینی نمی‌کنند. به سرعت تا امروز، و ما خود را درگیر عواقب این عدم تطابق بین قابلیت‌های تکنولوژیکی و نیازهای بازار می‌یابیم.

یکی از آشکارترین مسائلی که توسعه قراردادهای هوشمند کنونی را درگیر کرده است، منحنی یادگیری شیب‌دار مرتبط با زبان‌هایی مانند Solidity، زبان برنامه‌نویسی اولیه اتریوم است. تسلط بر Solidity تا سطح «آماده دیفای» اغلب به سال‌ها تلاش و تمرین نیاز دارد که به شدت مجموعه توسعه‌دهندگانی را که قادر به ساخت برنامه‌های پیشرفته دیفای هستند محدود می‌کند. حتی کارهای به ظاهر ساده، مانند ایجاد توکن، مستلزم استقرار قراردادهای هوشمند سفارشی از ابتدا است، و توسعه‌دهندگان را با مسئولیت پیاده‌سازی عملکردهای اساسی خود بر دوش می‌گذارد.

پارادایم فعلی همچنین تاکید زیادی بر امنیت دارد و توسعه‌دهندگان را مجبور می‌کند تا زمان نامتناسبی را برای محافظت از برنامه‌های خود در برابر سوء استفاده‌های بالقوه صرف کنند. علیرغم تمام تلاش‌های آنها، آسیب‌پذیری‌ها همچنان پابرجاست و منجر به هک‌های مکرر دیفای و خسارات مالی غیرقابل جبران می‌شود. این چرخه آسیب‌پذیری و بهره‌برداری صرفاً بازتابی از ناتوانی توسعه‌دهنده نیست، بلکه نشانه‌ای از نقص‌های اساسی در پارادایم توسعه موجود است.

اساساً، هر برنامه دیفای حول مدیریت دارایی ها و اجرای پروتکل های مجوز می چرخد. با این حال، پارادایم قرارداد هوشمند فعلی پشتیبانی کمی از این جنبه‌های حیاتی ارائه می‌کند و توسعه‌دهندگان را مجبور می‌کند تا در آب‌های خائنانه بدون شبکه ایمنی حرکت کنند. در نتیجه، حتی خوش‌نیت‌ترین تلاش‌ها برای ساخت برنامه‌های دیفای آماده برای تولید، اغلب به پایگاه‌های کد گسترده و غیرقابل استفاده که مملو از آسیب‌پذیری‌های بالقوه است، تبدیل می‌شود.

رادیکس یک رویکرد جایگزین پیشنهاد می کند: یک محیط قرارداد هوشمند دارایی محور و زبان برنامه نویسی که به صراحت برای خواسته های دیفای مدرن طراحی شده است.

موتور رادیکس

رادیکس با معرفی پارادایم دارایی محور از طریق Radix Engine خود، توسعه قراردادهای هوشمند را متحول می کند.

برخلاف رویکردهای سنتی که دارایی‌ها در سطح قرارداد هوشمند مدیریت می‌شوند، رادیکس دارایی‌ها را به عنوان یک ویژگی اساسی پلتفرم خود ادغام می‌کند. این بدان معناست که توکن‌ها از طریق قراردادهای هوشمند جداگانه پیاده‌سازی نمی‌شوند، بلکه مستقیماً از خود پلتفرم درخواست می‌شوند و فرآیند را ساده‌تر می‌کنند و ثبات را تضمین می‌کنند.

در Radix Engine v1، توکن‌ها به‌عنوان اشیاء «فیزیکی» در حساب‌های کاربری نگهداری می‌شوند و مدلی بصری‌تر و کاربرپسندتر ارائه می‌دهند. پلتفرم رفتار توکن صحیح را از طریق یک مدل ماشین حالت محدود (FSM) به خوبی محدود شده اعمال می‌کند و خطاها را به حداقل می‌رساند و قابلیت اطمینان را تضمین می‌کند.

Radix Engine v2 با معرفی قابلیت‌های محاسباتی غیرمتمرکز بر اساس این رویکرد دارایی‌محور استوار است و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد منطق قرارداد هوشمند قدرتمندی را با استفاده از زبان برنامه‌نویسی رادیکس، Scrypto بنویسند. علاوه بر این، Radix Engine v2 مفهوم توکن‌ها را با شکل متنوع‌تری به نام Resources گسترش می‌دهد.

در مقایسه با مدل ماشین مجازی اتریوم (EVM)، رویکرد رادیکس توسعه قرارداد هوشمند را به شدت ساده می‌کند، پیچیدگی کد را کاهش می‌دهد و مشکلات رایج مانند ورود مجدد را کاهش می‌دهد. قراردادهای هوشمند رادیکس، که به عنوان اجزاء نامیده می شوند، عملکرد، ماژولار بودن و ترکیب پذیری واضح تری را ارائه می دهند و به جای کد پیچیده، شبیه ماشین آلات قابل اعتماد هستند.

علاوه بر این، رادیکس ماژولار بودن و قابلیت استفاده مجدد را از طریق نقشه‌های درون شبکه ارتقا می‌دهد، که به عنوان الگوهایی برای عملکردهای مفیدی عمل می‌کنند که می‌توانند در کامپوننت‌ها نمونه‌سازی شوند.

Scrypto

زبان Scrypto رادیکس برای تکمیل موتور رادیکس با ارائه یک زبان برنامه نویسی به توسعه دهندگان طراحی شده است که با پارادایم دارایی محور پلتفرم همسو می شود. بر اساس Rust، Scrypto اکثر ویژگی‌های Rust را حفظ می‌کند در حالی که توابع خاص و نحوی را که برای Radix Engine نسخه 2 طراحی شده است، در خود جای داده است.

در اسکریپتو، دارایی‌هایی مانند توکن‌ها و NFT‌ها به‌عنوان منابع بومی پلتفرم در نظر گرفته می‌شوند تا اینکه به‌عنوان قراردادهای هوشمند پیاده‌سازی شوند. این منابع را می توان با استفاده از توابع داخلی ایجاد کرد و پارامترهایی مانند عرضه و نام را مشخص کرد. هنگامی که این منابع ایجاد می شوند، در ظروف موقتی به نام سطل ذخیره می شوند، که سپس به ظروف دائمی تری به نام طاق منتقل می شوند.

منطق قرارداد هوشمند در Engine رادیکس حول منابع و خزانه ها طراحی شده است. مؤلفه‌ها داده‌هایی را که در اختیار دارند و روش‌هایی را که ارائه می‌کنند تعریف می‌کنند، با هر روشی که حاوی منطق مؤلفه است و به عنوان رابط آن با دنیای خارجی عمل می‌کند. کامپوننت‌ها از طرح‌های اولیه نمونه‌سازی می‌شوند که به‌عنوان الگوهایی برای ایجاد چندین نمونه از مؤلفه‌ها عمل می‌کنند.

Scrypto چندین مزیت از جمله توسعه قرارداد هوشمند ساده، تعامل مستقیم با دارایی‌ها و افزایش ایمنی و انعطاف‌پذیری در مکانیسم‌های مجوز ارائه می‌کند. با Scrypto، توسعه‌دهندگان می‌توانند به جای پرداختن به مسائل توسعه، بر نوشتن منطق اصلی کسب‌وکار تمرکز کنند.

روی شبکه DeFi “Lego Bricks”

پلتفرم رادیکس مفهوم کاتالوگ Blueprint را معرفی می‌کند، که انقلابی در راه دسترسی و استفاده توسعه‌دهندگان از ابزارها، کتابخانه‌ها و چارچوب‌های از پیش موجود برای ساخت DApps ایجاد می‌کند.

به طور سنتی، توسعه‌دهندگان برای کشف و استفاده از راه‌حل‌های از پیش موجود، بر روش‌های منبع باز و همکاری جامعه تکیه می‌کنند. با این حال، با عملکرد Radix Engine بر روی یک شبکه غیرمتمرکز، توسعه دهندگان اکنون می توانند از همکاری جامعه و عملکردهای مدیریت بسته به طور مستقیم در یک شبکه مشترک استفاده کنند.

کاتالوگ Blueprint یک مکانیسم درون شبکه ای برای Scrypto Blueprints فراهم می کند تا به صورت مدولار مورد استفاده قرار گیرد، اهرمی شود، به روز شود، نسخه سازی شود، توسعه یابد و ترکیب شود. این به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا به طور مستقیم قطعات عملیاتی و اثبات شده عملکرد مبتنی بر Blueprint را در محیط محاسباتی مشترک در شبکه ترکیب کنند. طرح‌های توسعه‌یافته نه تنها به‌طور غیرمستقیم به اکوسیستم توسعه‌دهنده کمک می‌کنند، بلکه به طور مستقیم قابلیت‌های موجود پلتفرم رادیکس را گسترش می‌دهند.

این سیستم به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا با ایجاد طرح‌هایی که در انجام وظایف خاص عالی هستند، به اکوسیستم کمک کنند. این طرح‌ها می‌توانند به‌عنوان استانداردهای واقعی پلتفرم، سرعت بخشیدن به توسعه و ارتقای قابلیت همکاری در میان برنامه‌های کاربردی عمل کنند. فلسفه پشت کاتالوگ Blueprint با فلسفه یونیکس «نوشتن برنامه برای انجام یک کار به خوبی» و «نوشتن برنامه برای کار با هم» همسو است.

کاتالوگ Blueprint این فلسفه را در استقرار و استفاده خود ادغام می کند و ویژگی پلتفرمی را ارائه می دهد که دسترسی به عملکردهای ایجاد شده توسط دیگران را ساده می کند. توسعه‌دهندگان می‌توانند به‌سرعت مؤلفه‌ها را از یک کاتالوگ جهانی روی شبکه نمونه‌سازی کنند و از سهولت دسترسی، ایمنی و شفافیت اطمینان حاصل کنند. علاوه بر این، Blueprints از نسخه‌سازی پشتیبانی می‌کند و به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا عملکرد خود را به‌روزرسانی و تجدیدنظر کنند و در عین حال سازگاری با مؤلفه‌ها و طرح‌های موجود را حفظ کنند.

اکوسیستم توسعه دهنده خودانگیخته

معرفی Developer Royalty System در پلتفرم رادیکس نشان دهنده یک نوآوری قابل توجه است که هدف آن تشویق توسعه دهندگان برای مشارکت در اکوسیستم است. رادیکس با تکیه بر مفهوم شبکه‌های باز با انگیزه اقتصادی که توسط بلاک چین آغاز شده است، این ساختار انگیزشی را از طریق کاتالوگ Blueprint و مکانیسم‌های مرتبط به توسعه‌دهندگان گسترش می‌دهد.

Developer Royalty System به توسعه دهندگان این امکان را می دهد که حق امتیاز را برای هر استفاده از اجزا یا طرح های خود در تراکنش ها مشخص کنند. برخلاف فروشگاه‌های اپلیکیشن سنتی، که در آن کاربران برای دسترسی پرداخت می‌کنند، حق امتیاز بر اساس هر تراکنش پرداخت می‌شود و تضمین می‌کند که پرداخت بر اساس ابزار واقعی است که Component یا Blueprint به شبکه می‌آورد.

توسعه‌دهندگان می‌توانند حق امتیازهای متفاوتی را برای انواع مختلف استفاده، مانند استفاده از کامپوننت و استفاده از طرح، تعیین کنند، و قیمت‌های خود را متناسب با ماهیت پیشنهادات خود تنظیم کنند. این سیستم یک بازار مستقیم توسعه‌دهنده به توسعه‌دهنده برای عملکرد مفید در یک محیط غیرمتمرکز ایجاد می‌کند.

پروتکل رادیکس به طور خودکار حق امتیاز را محاسبه و اجرا می کند و پرداخت را از طریق مکانیسم های اجماع تضمین می کند. راهنمای توسعه‌دهنده یک رابط کاربری مناسب برای توسعه‌دهندگان فراهم می‌کند تا طرح‌ها و مؤلفه‌ها را کشف و ادغام کنند و رشد اکوسیستم را تسهیل کند.

مقیاس پذیری نامحدود DApp

چالش مقیاس‌پذیری در پلت‌فرم‌های فناوری دفتر غیرمتمرکز (DLT)، به‌ویژه آن‌هایی که بر روی دیفای متمرکز هستند، با نزدیک شدن اتریوم به محدودیت‌های خود به دلیل رشد سریع برنامه‌های دیفای مشهود است.

در حالی که بسیاری از پلتفرم‌های DLT توان عملیاتی بالاتری را به عنوان راه‌حل پیشنهاد می‌کنند، صرفاً دستیابی به تراکنش‌های بالا در ثانیه (TPS) به طور کامل نیازهای مقیاس‌پذیری DeFi را برآورده نمی‌کند. برای خدمت به عنوان یک پلت فرم مالی جهانی، مقیاس پذیری باید شامل توان عملیاتی نامحدود تراکنش ها، DeFi DApps و قابلیت ترکیب اتمی بین DApp ها باشد.

رادیکس این الزامات را از طریق الگوریتم اجماع Cerberus خود که کاملاً با محیط برنامه کاربردی Radix Engine مورد استفاده توسط DApps یکپارچه شده است، برطرف می کند. ما در بخش بعدی Cerberus را بررسی خواهیم کرد، اما در اینجا یک نمای سطح بالا از ویژگی های کلیدی آن است:

• ترکیب پذیری اتمی
• روش منحصر به فرد شاردینگ
• مقیاس پذیری پویا

Radix Engine که با Cerberus ادغام شده است، با در نظر گرفتن توکن ها به عنوان اشیاء جهانی، مشخص کردن هدف تراکنش به جای موارد فرعی خاص، و اختصاص هر قرارداد هوشمند به یک خرده برای پردازش کارآمد، توان عملیاتی DApp را بهینه می کند.

در اصل، رویکرد رادیکس موازی‌سازی نامحدودی را برای توکن‌ها و DAppها ارائه می‌کند و در عین حال ترکیب‌پذیری اتمی را حفظ می‌کند، که برای مقیاس‌بندی دیفای به سطح مالی جهانی ضروری است.

رادیکس سربروس

همانطور که اکوسیستم دیفای در حال رشد است، مقیاس پذیری به عنوان یک نگرانی اساسی ظاهر شده است. گسترش سریع برنامه های کاربردی دیفای، زیرساخت های موجود را به محدودیت های خود رسانده است و نیاز به راه حل هایی را که قادر به رفع تنگنای مقیاس پذیری باشند، در رادیکس برجسته کرده است.

وارد سربروس شوید.

در حالی که رویکردهای سنتی مقیاس‌پذیری اغلب افزایش تراکنش‌ها در ثانیه (TPS) را در اولویت قرار می‌دهند، سربروس در رادیکس تشخیص می‌دهد که دستیابی به مقیاس‌پذیری واقعی در دیفای نیازمند یک رویکرد ظریف‌تر است. صرف سرعت به تنهایی نمی تواند نیازهای متنوع و پیچیده تامین مالی غیرمتمرکز را به اندازه کافی برآورده کند.

در عوض، سربروس چشم‌اندازی جامع از مقیاس‌پذیری را در بر می‌گیرد که نه تنها توان عملیاتی، بلکه ترکیب‌پذیری اتمی، تقسیم‌بندی پویا و مکانیسم‌های اجماع کارآمد را نیز در بر می‌گیرد.

برخلاف مکانیسم‌های اجماع سنتی، که در خرده‌های جدا شده عمل می‌کنند، Cerberus از یک تکنیک braiding برای در هم تنیدگی اجماع بین چند خرده در یک تراکنش استفاده می‌کند. این تضمین می کند که تراکنش های شامل چندین DApp یا دارایی می توانند به صورت اتمی اجرا شوند، بدون نیاز به هماهنگی های متقاطع پیچیده. با همگام سازی اجماع بین خرده ها، سربروس خطر دوبار هزینه را کاهش می دهد و یکپارچگی شبکه را تضمین می کند.

در اینجا برخی از ویژگی های برتر Cerberus آورده شده است:

ترکیب پذیری اتمی

در هسته Cerberus رویکرد آن به ترکیب پذیری اتمی نهفته است – توانایی اطمینان از قابلیت همکاری یکپارچه بین DApps و دارایی ها برقرار است. در زمینه دیفای، ترکیب پذیری اتمی به قابلیت تنظیم یک تراکنش منفرد شامل چندین قرارداد هوشمند مستقل اشاره دارد. این امکان اجرای عملیات پیچیده مالی مانند مبادلات غیرمتمرکز و پروتکل های وام دهی را در یک مرحله اتمی واحد توسط رادیکس فراهم می کند.

با حفظ اتمی، سربروس خطر اجرای جزئی یا حالت های ناسازگار را از بین می برد و در نتیجه کارایی و قابلیت اطمینان تراکنش های DeFi را افزایش می دهد.

معماری منحصر به فرد شاردینگ

سربروس رادیکس مکانیسمی را معرفی می‌کند که از پیکربندی‌های خرد استاتیک معمولی منحرف می‌شود. برخلاف رویکردهای سنتی، که شبکه را به خرده‌های ثابت تقسیم می‌کنند، سربروس از تعداد عملاً نامحدودی از خرده‌ها پشتیبانی می‌کند و تراکنش‌ها را قادر می‌سازد تا چندین خرده را به طور یکپارچه باز کنند.

این رویکرد به اشتراک گذاری پویا برای انطباق با نیازهای متنوع و در حال تحول برنامه های کاربردی غیرمتمرکز ضروری است. Cerberus با توزیع بار محاسباتی در بسیاری از خرده ها، استفاده بهینه از منابع و مقیاس پذیری را بدون به خطر انداختن قابلیت ترکیب اتمی تضمین می کند.

مقیاس پذیری پویا

سربروس رادیکس مقیاس پذیری خطی را از طریق موازی سازی نامحدود ارائه می دهد و به شبکه اجازه می دهد تا تعداد زیادی از تراکنش ها و DApp ها را به طور همزمان پردازش کند.

این مقیاس پذیری پویا برای تطبیق با تقاضای روزافزون برای خدمات و برنامه های DeFi بسیار مهم است. با افزایش فعالیت شبکه، سربروس به صورت پویا تطبیق می یابد و منابع محاسباتی را به طور کارآمد برای برآورده کردن نیازهای کاربران و توسعه دهندگان تخصیص می دهد.

کیف پول رادیکس

رویکرد سنتی که توسط بسیاری از کیف پول ها اتخاذ می شود شامل یکپارچه سازی ویژگی های برنامه به طور مستقیم در رابط کیف پول است. در حالی که هدف این رویکرد ارائه راحتی است، اغلب منجر به به خطر افتادن تجارب کاربر می شود و سوالاتی در مورد اعتماد و مالکیت ایجاد می کند. رادیکس در راهی است که این نگرانی ها را پایان دهید.

شباهت یک برنامه بانکی را در نظر بگیرید که سعی می کند به جای ارائه کارت شارژ، یک رابط خرید را در پلتفرم خود قرار دهد. این سناریو نگرانی هایی را در مورد انگیزه های بانک، محدودیت های تجربه خرید و کنترل کاربر بر امور مالی خود ایجاد می کند. به طور مشابه، وقتی کیف پول‌های کریپتو ویژگی‌هایی مانند مبادله صرافی غیرمتمرکز (DEX) یا فیات onramps را مستقیماً در رابط‌های خود ادغام می‌کنند، کاربران ممکن است بی‌طرفی کیف پول و اینکه آیا برخی از برنامه‌های کاربردی به دلایل تجاری مورد توجه قرار می‌گیرند یا خیر.

همچنین، ادغام ویژگی‌های برنامه در رابط‌های کیف پول می‌تواند باعث ایجاد رابط کاربری متورم و عملکرد محدود شود. کاربران ممکن است خود را در حال پیمایش در صفحه نمایش های درهم و برهم یا با نسخه های آسیب دیده رابط های برنامه در کیف پول بیابند. علاوه بر این، گنجاندن ویژگی‌های داخلی ممکن است در مورد مالکیت و کنترل دارایی‌های دیجیتال سردرگمی ایجاد کند و اصول تمرکززدایی را تضعیف کند.

کیف پول رادیکس غیر حضانت یک جایگزین ارائه می دهد. در اینجا برخی از ویژگی های کیف پول آورده شده است:

• کیف پول Radix عملکرد اصلی را از تعاملات برنامه ها جدا می کند و اطمینان می دهد که کاربران کنترل کامل بر دارایی های دیجیتال خود را حفظ می کنند.
• حساب‌های هوشمند نیاز به یک عبارت را از بین می‌برند، ایمنی را افزایش می‌دهند و مدیریت رمزنگاری را ساده می‌کنند.
• پرسوناها با حفظ هویت و اولویت‌ها، ورود آسان به DApps را فعال می‌کنند.
• کاربران می توانند چندین حساب را به طور همزمان با DApps به اشتراک بگذارند و تراکنش های یکپارچه را در حساب های مختلف تسهیل کنند.
• هویت از مالکیت دارایی جدا شده است و امکان تعامل شخصی با برنامه‌ها را بدون به خطر انداختن حریم خصوصی یا امنیت می‌دهد.
• پروتکل‌های تراکنش رادیکس شفافیت و امنیت را تضمین می‌کنند و کاربران را قادر می‌سازد تا نتایج تراکنش‌ها را به طور مستقل تأیید کنند.

دیفای در رادیکس

اکوسیستم دیفای رادیکس در مقایسه با بسیاری از پروتکل های دیگر بسیار کوچک است، اما اخیراً افزایش یافته است.

DefiLlama رادیکس را به عنوان پنجاه و یکمین پروتکل بزرگ TVL رتبه بندی می کند که تا 28 مارس 49.3 میلیون دلار بود. با این حال، تنها دو هفته پیش، TVL رادیکس تا 12 مارس 21.5 میلیون دلار بود.

DefiLlama شش دیفای DApps را در رادیکس فهرست می‌کند که چهار تای آن‌ها DEX هستند.

CaviarNine با TVL 41.3 میلیون دلاری، بزرگترین DEX در رادیکس است. دارای 778 توکن قابل معامله و حجم کل 229 میلیون دلار است.

توکن XRD

XRD توکن اصلی شبکه عمومی رادیکس است. XRD دو هدف اصلی را دنبال می کند:

• استیکینگ: XRD برای سیستم اثبات سهام (DPoS) واگذار شده رادیکس که از شبکه در برابر حملات Sybil محافظت می کند، بسیار مهم است. در این سیستم، دارندگان XRD توکن‌های خود را برای رای دادن به گره‌های اعتبارسنجی قرار می‌دهند. این اعتباردهنده ها که بر اساس سهام واگذار شده خود انتخاب می شوند، شبکه را ایمن می کنند و پاداش دریافت می کنند.
• کارمزد تراکنش: XRD برای پرداخت هزینه تراکنش در شبکه عمومی رادیکس، عمدتاً برای جلوگیری از تراکنش های هرزنامه استفاده می شود. نیمی از هزینه شبکه پایه سوزانده شده است و شبکه ای امن و پایدار را تضمین می کند.

توکنومیک XRD

XRD حداکثر عرضه 24 میلیارد توکن دارد:

• 12 میلیارد توکن در ابتدای شبکه عمومی رادیکس اختصاص یافت. از این تعداد، 9.6 میلیارد در گردش است و 2.4 میلیارد در ذخیره استیبل کوین قفل شده است.
• 12 میلیارد XRD اضافی توسط پروتکل رادیکس در طی حدود 40 سال برای پاداش دادن به سهامداران و اعتباردهندگان ایجاد شده است. این انتشار زمانی شروع شد که شبکه عمومی رادیکس در جولای 2021 شروع به کار کرد.

12 میلیارد توکن XRD (50٪ از حداکثر عرضه) در پیدایش شبکه عمومی رادیکس در ژوئیه 2021 صادر شد. این تخصیص در آن زمان به این صورت بود.

XRD رادیکس را از کجا بخریم؟

می توانید XRD را در صرافی های متمرکز مانند بیت گت ، گیت و MEXC خریداری کنید. همچنین، گزینه های ما را برای بهترین مبادلات رمزنگاری بررسی کنید.

برای کسانی که علاقه مند به مبادلات غیرمتمرکز هستند، XRD را می توان از طریق CaviarNine و DefiPlaza، که یک DEX در رادیکس است، خریداری کرد. همچنین می‌توانید به مقاله ما بروید، جایی که ما بهترین مبادلات غیرمتمرکز را برجسته می‌کنیم.

قرار دادن توکن های XRD

استیکینگ تمرکززدایی را تقویت می کند، امنیت را تقویت می کند و عملکرد شبکه عمومی رادیکس را بهینه می کند.

در هسته خود، سرمایه گذاری در Radix شامل کاربرانی است که توکن های XRD خود را به گره های اعتبارسنجی واگذار می کنند. این گره ها وظیفه تأیید تراکنش ها و حفظ اجماع در شبکه را دارند. از طریق اثبات سهام واگذار شده (DPoS)، توکن‌هایی که در گره‌های اعتبارسنجی قرار می‌گیرند، احتمال مشارکت آنها در اعتبارسنجی تراکنش و اجماع را تعیین می‌کنند. اساساً، جامعه، که توسط دارندگان توکن XRD نشان داده می‌شود، در انتخاب گره‌های اعتبارسنجی که بر عملکرد شبکه عمومی رادیکس نظارت می‌کنند، نقش اساسی دارد.

مکانیسم DPoS نه تنها تمرکززدایی را تسهیل می کند، بلکه از شبکه در برابر تهدیدات امنیتی بالقوه محافظت می کند و در عین حال عملکرد کلی آن را بهینه می کند. اعضای جامعه رادیکس با مشارکت فعال در سهامداری، به پایداری و قابلیت اطمینان مداوم شبکه کمک می کنند.

علاوه بر این، مشوق های اقتصادی به طور پیچیده در پروتکل رادیکس بافته شده اند تا هم دارندگان توکن XRD و هم اپراتورهای گره اعتبارسنجی را تشویق کنند. این مشوق‌ها به شکل توکن‌های XRD تازه ساخته شده‌اند که به آن انتشارات می‌گویند. انتشارات بین سهامداران و اپراتورهای گره بر اساس مشارکت فعال آنها در توافق تراکنش توزیع می شود. این مکانیسم انگیزه تضمین می‌کند که ذینفعان به‌خاطر مشارکت‌شان در یکپارچگی و عملکرد شبکه پاداش دریافت می‌کنند.

چگونه توکن های XRD را در استیک بگذاریم؟

قرار دادن توکن‌های XRD نیازمند بررسی دقیق است. این امر مستلزم تامل دقیق در انتخاب گره های اعتبارسنجی قابل اعتماد و معتبر برای واگذاری سهام خود است. همچنین برای کاهش خطرات و حفظ انعطاف پذیری شبکه، تنوع بخشیدن به سهام در میان چندین گره-راننده توصیه می شود.

پس از شرط بندی، شرکت کنندگان توکن های Liquid Stake Unit (LSU) را مستقیماً از پروتکل Radix دریافت می کنند. برخلاف مکانیسم‌های سنتی سهام‌داری، LSU‌ها بدون محدودیت باقی می‌مانند و می‌توانند به‌طور یکپارچه در اکوسیستم دیفای رادیکس مبادله شوند و نقدینگی و انعطاف‌پذیری را به سهامداران ارائه می‌دهند.

برای کسانی که به دنبال رها کردن توکن های خود هستند، این فرآیند مستلزم یک دوره انتظار تقریباً هفت روزه، معادل 2016 دوره است. این دوره مهلت یک انتقال صاف را با حفظ ثبات شبکه تضمین می کند.

نحوه استیک در رادیکس:

• به داشبورد رادیکس بروید و روی “Network Staking” در سمت چپ کلیک کنید.
• لیستی از تمام گره های اعتبار سنجی در شبکه رادیکس را خواهید دید.
• یک یا چند گره اعتبارسنجی را که می‌خواهید توکن‌های خود را در آن قرار دهید، انتخاب کنید.
• پس از انتخاب، بر روی “Stake to Selected” کلیک کنید. این شما را به صفحه دیگری به نام “افزودن سهام” می برد.
• در اینجا، حسابی را که می‌خواهید از آن شرط کنید انتخاب کنید و مبلغی را که می‌خواهید شرط کنید وارد کنید.
• می‌توانید با جابه‌جایی یک سوئیچ یا وارد کردن دستی مبلغ برای هر اعتبارسنجی، سهام خود را به طور مساوی بین اعتبارسنجی‌ها تقسیم کنید.
• کل مبلغ سهام را بررسی کنید و سپس روی “ارسال به کیف پول رادیکس” کلیک کنید.
• در کیف پول Radix خود، صفحه ای برای بررسی تراکنش خواهید دید. به پایین بروید و از یک نوار لغزنده برای امضای تراکنش استفاده کنید.
• پس از اتمام، داشبورد Radix اطلاعات اعتبارسنجی را که در آن شرط کرده اید به شما نشان می دهد.

چگونه در رادیکس از سهام خارج شویم:

• به داشبورد رادیکس بروید و گره Validator را که می‌خواهید از آن حذف کنید، انتخاب کنید.
• در صفحه اطلاعات اعتبار سنجی، بخش میزان سهام را پیدا کنید و روی «درخواست لغو سهام» در زیر آن کلیک کنید.
• مبلغی را که می‌خواهید از سهام خارج کنید وارد کنید و روی «ارسال به کیف پول رادیکس» کلیک کنید.
• در کیف پول Radix خود، تراکنش را در صفحه «بازبینی تراکنش» مرور کنید. به پایین بروید و از یک نوار لغزنده برای امضای تراکنش استفاده کنید.
• به خاطر داشته باشید که 500 دوره، تقریبا 10 تا 15 روز تاخیر بی‌سابقه‌ای وجود دارد. پس از این مدت، توکن های شما در کیف پول شما موجود خواهد بود.

توجه داشته باشید که به محض درخواست لغو شرط، از دوره بعدی، دریافت پاداش برای آن سهام متوقف خواهید شد. با این حال، شما همچنان برای دوره کنونی جوایزی کسب خواهید کرد.

نقشه راه رادیکس

در این بخش، ما به سفر رادیکس از طریق نسخه‌های مهم آن، از پیدایش Olympia تا پیشرفت‌های پیشگامانه Babylon می‌پردازیم و مشتاقانه منتظر تحولات امیدوارکننده‌ای هستیم که با انتشار آینده Xi’an پیش‌بینی می‌شود.

• المپیا (ژوئیه 2021) : این نقطه شروع بود، تولد شبکه عمومی Radix و نشانه اصلی آن، XRD. المپیا چارچوب اساسی را برای تحولات آینده تعیین کرد. Radix Engine v1 را معرفی کرد که امکان انتقال توکن و ایجاد بدون کدنویسی سفارشی پیچیده را فراهم می کرد. پروتکل اجماع، Cerberus، به شکل ساده شده برای جلوگیری از حملات Sybil معرفی شد. المپیا دارای ویژگی هایی مانند کارمزد کم، تراکنش های سریع و زمان نهایی نهایی بود.
• الکساندریا (دسامبر 2021) : هدف الکساندریا تجهیز توسعه دهندگان به ابزارهایی برای ساخت برنامه های DeFi (مالی غیرمتمرکز) در Radix بود. Scrypto، زبان برنامه نویسی خود رادیکس، و Blueprints و Components را در Radix Engine v2 معرفی کرد. توسعه دهندگان یک محیط امن برای آزمایش توسعه Scrypto قبل از استقرار در شبکه اصلی دارند.
• Babylon (سپتامبر 2023) : بابیلون ارتقاء قابل توجهی را نشان داد و مجموعه Radix را زنده کرد. کیف پول Radix را معرفی کرد که برای تجربه کاربری آسان و ایمن در Web3 و DeFi طراحی شده است. Scrypto and Radix Engine v2 توسعه را بصری و ایمن کرده است، حتی برای کسانی که حداقل تجربه کدنویسی دارند.
• Xi’an (آینده) : Xi’an قدم بزرگ بعدی در سفر Radix است. این فرم کاملاً خرد شده پروتکل اجماع Cerberus را معرفی می کند که هدف آن مقیاس پذیری بی نهایت و ترکیب پذیری نامحدود است. این ویژگی ها برای DeFi برای رسیدگی به نیازهای میلیاردها کاربر در آینده بسیار مهم هستند.

سخن پایانی

هدف رادیکس ایجاد انقلابی در دیفای با پرداختن به نقاط دردناک و چالش‌هایی است که پلتفرم‌های موجود با آن مواجه هستند. Radix از طریق رویکرد نوآورانه و زیرساخت قوی خود، یک شبکه بلاک چین بسیار مقیاس‌پذیر را ارائه می‌کند که به طور خاص برای دیفای طراحی شده است، و همزمان با ایجاد انگیزه برای تلاش‌های توسعه مستمر، قابلیت همکاری با بلاک‌چین‌های مستقر را تضمین می‌کند.

مجموعه جامعی از ویژگی‌های ارائه شده توسط رادیکس، از جمله کیف پول Radix، زبان برنامه‌نویسی Scrypto، و الگوریتم اجماع Cerberus، تعهد آن را به ارائه یک تجربه دیفای یکپارچه و امن برای کاربران و توسعه‌دهندگان نشان می‌دهد. Radix با تمرکز بر قراردادهای هوشمند دارایی محور، توسعه مدولار، و اکوسیستم توسعه دهنده خودانگیزه کننده، استاندارد جدیدی را برای تامین مالی غیرمتمرکز تعیین می کند که مقیاس پذیری نامحدود، قابلیت ترکیب اتمی و قابلیت های تقسیم پویا را امکان پذیر می کند.

Radix با نقشه راه خود برای پیشرفت‌های بیشتر، مانند نسخه آتی شیان که پروتکل اجماع کاملاً خرد شده را معرفی می‌کند، همچنان راه را برای آینده DeFi هموار می‌کند و آماده پاسخگویی به خواسته‌های مالی جهانی برای ۱۰۰ سال آینده و فراتر از آن است.