آخرین توئیت سام بنکمن-فرید قبل از دستگیری به اتهام ارتکاب کلاهبرداری از طریق سیم، انکار مشارکت او در یک گفتگوی گروهی به نام “وایفرد” بود.
سم بنکمن-فرید تنها چند ساعت قبل از خبر دستگیری خود توسط پلیس باهامیا، در توییتر دخالت یا اطلاع خود از یک گفتگوی گروهی مخفی به نام “Wirefraud” را رد کرد – که ظاهراً مدیران سابق FTX و آلامدا در آن شرکت داشتند.
بانکمن-فرید در پاسخی در ۱۲ دسامبر به گزارشی از بررسی مالی استرالیا (AFR)، از توییتر برای انکار دخالت یا اطلاع از یک چت گروهی «فریب‌های سیمی» در برنامه پیام‌رسانی سیگنال استفاده کرد، که طبق گزارش‌ها شامل اعضای داخلی بانکمن-فرید می‌شد . حلقه، از جمله بنیانگذار FTX یعنی Zixiao “Gary” Wang و همچنین مهندس FTX نیشاد سیتگ و مدیر عامل سابق آلامدا کارولاین الیسون.
گزارش AFR می‌گوید که این چت برای ارسال اطلاعات محرمانه در مورد عملیات FTX و آلامدا در پیشبرد شکست آن استفاده شده است.
با این حال، بنکمن-فرید در توییتر گفت که اگر چت گروهی “درست” بود، او “عضو نبود” و “کاملاً مطمئن بود که فقط نادرست است” زیرا “تا به حال در مورد چنین گروهی نشنیده بود.”
تا همین اواخر، انتظار می رفت که بنکمن-فرید از راه دور در جلسه استماع کمیته مجلس ایالات متحده در 13 دسامبر برای توضیح درباره سقوط صرافی FTX حضور یابد. اما سم بنکمن-فرید در 12 دسامبر توسط مقامات باهامایی بازداشت شد تا با اتهامات ایالات متحده روبرو شود که بنا بر گزارش ها شامل کلاهبرداری از سیم و اوراق بهادار و پولشویی می شود.
رئیس کمیته، ماکسین واترز، بعداً در 12 دسامبر تأیید کرد که هیئت به دلیل دستگیری «نمی‌تواند به استماع شهادت SBF بشنود».
بر اساس بیانیه مشترک سناتورها در 12 دسامبر، از بانکمن-فرید همچنین درخواست شد تا در یک جلسه استماع جداگانه در 14 دسامبر با کمیته بانکی سنا شرکت کند، اما هرگز حضور او را تایید نکرده بود، و بنا به گزارش ها، وکلای وی از پذیرش احضاریه ای که شهادت وی را الزامی می کرد، خودداری کردند، شرود براون و پت تومی.
جان ری، مدیر ارشد بازسازی و مدیر عامل FTX، در شهادت کتبی که پیش از حضور وی در جلسه کمیته مجلس نمایندگان منتشر شد، گفت که دارایی های مشتریان FTX با سرمایه های آلامدا “ترکیب” شده است.
ری اظهار داشت که آلامدا «از وجوه مشتری برای شرکت در معاملات حاشیه استفاده می‌کرد که وجوه مشتری را در معرض زیان‌های هنگفت قرار می‌داد» و مدل تجاری شرکت تجاری آن را ملزم می‌کرد که آن وجوه را در «صرافی‌های مختلفی که ذاتاً ناامن بودند» مستقر کند.
