این پیشنهاد یک استاندارد توکن «انتخاب» ارائه می‌کند که قربانیان را قادر می‌سازد تا سرقت را به یک قرارداد حاکمیتی گزارش کنند، با الگوریتم‌هایی که به شناسایی و مسدود کردن دستاوردهای غیرقانونی کمک می‌کنند.
محققان دانشگاه استنفورد نمونه اولیه ای برای “تراکنش های برگشت پذیر” در اتریوم ارائه کرده اند و استدلال می کنند که این می تواند راه حلی برای کاهش تاثیر سرقت رمزنگاری باشد.
در یک توییت یکشنبه، کیلی وانگ، محقق بلاک چین دانشگاه استنفورد، خلاصه‌ای از ایده توکن برگشت‌پذیر مبتنی بر اتریوم را به اشتراک گذاشت و خاطرنشان کرد که در این مرحله، این یک مفهوم تمام‌شده نیست، بلکه بیشتر یک «پیشنهادی برای برانگیختن بحث و حتی راه‌حل‌های بهتر از سوی» است. جامعه بلاک چین، اشاره کرد:
هک‌های عمده‌ای که ما دیده‌ایم، غیرقابل انکار سرقت‌هایی با شواهد قوی هستند. اگر در چنین شرایطی راهی برای بازگرداندن آن سرقت ها وجود داشت، اکوسیستم ما بسیار ایمن تر بود. پیشنهاد ما فقط در صورت تایید توسط یک نصاب غیرمتمرکز قضات امکان برگشت را فراهم می کند.
این پیشنهاد توسط محققان بلاک چین از استنفورد، از جمله وانگ، دان بونه و کوینچن وانگ گردآوری شده است و “استانداردهای توکن انتخابی را که خواهر و برادر ERC-20 و ERC-721 هستند” با نام های ERC-20R و ERC-721R را تشریح می کند.
با این حال، وانگ تصریح کرد که نمونه اولیه قرار نبود جایگزین توکن‌های ERC-20 یا قابل برگشت اتریوم شود، و توضیح داد که این یک استاندارد انتخابی است که «به سادگی اجازه می‌دهد یک بازه زمانی کوتاه پس از تراکنش برای دزدی‌ها به چالش کشیده شود و احتمالاً بازیابی شوند».
بر اساس استانداردهای توکن پیشنهادی، اگر سرمایه شخصی به سرقت رفته باشد، می‌تواند درخواست مسدود کردن دارایی‌ها را به یک قرارداد حاکمیتی ارائه کند. سپس این موضوع توسط یک دادگاه غیرمتمرکز از قضات پیگیری خواهد شد که باید به سرعت «حداکثر ظرف یک یا دو روز» رای دهند تا درخواست را تأیید یا رد کنند.
هر دو طرف معامله همچنین می‌توانند شواهدی را به قضات ارائه دهند تا از نظر تئوری اطلاعات کافی برای تصمیم‌گیری منصفانه داشته باشند.
برای توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) ، این فرآیند نسبتاً ساده است زیرا داوران فقط باید ببینند «در حال حاضر چه کسی مالک NFT است و آن حساب را مسدود کند».
با این حال، این پیشنهاد اذعان می‌کند که مسدود کردن توکن‌های قابل تعویض بسیار پیچیده‌تر است، زیرا سارق می‌تواند وجوه را بین ده‌ها حساب تقسیم کند، آنها را از طریق یک میکسر رمزنگاری ناشناس اجرا کند یا آنها را با سایر دارایی‌های دیجیتال مبادله کند.
برای مقابله با این، محققان الگوریتمی را ارائه کرده‌اند که «فرایند انجماد پیش‌فرض برای ردیابی و قفل کردن وجوه دزدیده شده» را ارائه می‌کند.
آنها خاطرنشان می کنند که تضمین می کند که وجوه کافی در حساب دزد مسدود می شود تا مبلغ سرقت شده را پوشش دهد، و وجوه فقط در صورتی مسدود می شود که “جریان مستقیم تراکنش های ناشی از سرقت وجود داشته باشد.”
پست توییتری وانگ بحث‌های زیادی را ایجاد کرد، با مجموعه‌ای از مردم که سؤالات بیشتری می‌پرسیدند، از این ایده حمایت می‌کردند، آن را رد می‌کردند یا ایده‌های خودشان را مطرح می‌کردند.
گاو نر و پادکستر برجسته اتر (ETH) آنتونی ساسانو از طرفداران این پیشنهاد نبود و به 224300 دنبال کننده خود توییت کرد که “من همه طرفدار افرادی هستم که ایده های جدیدی ارائه می دهند و آنها را در اتر مطرح می کنند، اما اینجا نیستم. برای TradFi 2.0. ممنون اما نه ممنون”
ساسانو با بحث بیشتر در مورد این ایده با افراد در نظرات، توضیح داد که او فکر می‌کند که کنترل معکوس و حمایت از مصرف‌کننده باید بر روی «لایه‌های بالاتر» مانند صرافی‌ها و شرکت‌ها قرار گیرد تا لایه پایه (بلاک چین یا توکن‌ها)، و افزود:
انجام آن در سطح ERC20/721 اساساً انجام آن در «لایه پایه» است که به نظر من درست نیست. حفاظت از کاربر نهایی را می توان در سطوح بالاتر مانند قسمت های جلویی قرار داد.”
