دادگاه حقوق بشر اروپا استدلال کرد که راه های دیگری برای نظارت بر ارتباطات رمزگذاری شده وجود دارد که کاربران بی گناه را در معرض خطر قرار نمی دهد.
دادگاه حقوق بشر اروپا می‌گوید ایجاد یک درپشتی برای سرویس‌های پیام‌رسان رمزگذاری‌شده سرتاسر مانند تلگرام و سیگنال، آزادی بیان را از بین می‌برد و کاربران بی‌گناه را به روی هکرها، سارقان هویت و نظارت بی‌رویه دولت باز می‌کند.
در حکمی در 13 فوریه ، دادگاه به نفع کاربر تلگرام Anton Podchasov رای داد – که در سال 2018 پس از درخواست دولتش برای رمزگشایی پیام‌های تلگرام که با استفاده از عملکرد رمزگذاری شده «چت مخفی» ارسال شده بود، علیه دولتش به مبارزه پرداخت.
دادگاه قضاوت کرد که در حالی که مجرمان ممکن است از رمزگذاری سرتاسر (E2EE) برای اجتناب از اجرای قانون استفاده کنند، ارائه درهای پشتی رمزگذاری کاربران عادی و بی گناه را در معرض خطر قرار می دهد و در عین حال حقوق آزادی بیان آنها را از بین می برد – بنابراین کنوانسیون اروپایی حقوق بشر را نقض می کند. .
این سازمان استدلال می‌کرد که درهای پشتی رمزگذاری «بی‌مشخصه بر همه تأثیر می‌گذارد»، از جمله آن‌هایی که هیچ تهدیدی برای دولت‌ها ندارند، و «نظارت معمول، عمومی و بی‌رویه ارتباطات الکترونیکی شخصی» را ممکن می‌سازند.
دادگاه افزود: «راه‌حل‌های فنی برای تأمین امنیت و حفاظت از حریم خصوصی ارتباطات الکترونیکی، از جمله اقدامات رمزگذاری، به تضمین برخورداری از سایر حقوق اساسی مانند آزادی بیان کمک می‌کند».
دادگاه استدلال کرد که راه های دیگری برای نظارت بر ارتباطات رمزگذاری شده وجود دارد که نیازی به درپشتی رمزگذاری ندارد، مانند دسترسی به دستگاه های ارتباطی.
پادچاسوف برای اولین بار در سال 2018 علیه دولت کشورش شکایت کرد و گفت که الزامی که توسط دولتش برای تلگرام برای ارائه گزارش های پیام رسانی کاربرانی که مظنون به تروریسم هستند، ایجاد کرده است، این امکان را برای رمزگشایی تمام ارتباطات کاربران – که نقض کنوانسیون های حقوق بشر اروپایی است – فراهم می کند.
تلگرام این الزام را رد کرده و گفته است که بدون درب پشتی که رمزگذاری را برای همه کاربران ضعیف کند غیرممکن است. سپس این کشور در آوریل 2018 دسترسی به تلگرام را مسدود کرد.
شکایت پودچاسوف با چندین درخواست تجدیدنظر مواجه شد و به دادگاه عالی کشور رسید و دادگاه آن را رد کرد و در نهایت به دادگاه حقوق بشر اروپا ختم شد.
دادگاه در آخرین حکم خود، این کشور را ناقض ماده 8 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر دانسته است که مقرر می دارد: «هر کس حق دارد به زندگی خصوصی و خانوادگی، خانه و مکاتباتش احترام بگذارد».
دادگاه اروپا با قضاوت به نفع پادچاسوف گفت که الزام به رمزگشایی ارتباطات E2EE «نمی‌تواند در یک جامعه دموکراتیک ضروری تلقی شود» و قوانین آن که اجازه دسترسی به ارتباطات بدون پادمان را می‌دهد به حقوق آسیب می‌رساند و «از هر حاشیه قابل قبولی در این زمینه فراتر رفته است».
