اتریوم خفته از پیش استخراج شده به ارزش ۱۱۶ میلیون دلار پس از ۸ سال دوباره احیا می شود

در طول دوره پیش از معدن، اتر 61216 تقریباً 20 میلیون دلار ارزش داشت، اما هشت سال بعد ارزش آن به بیش از 116 میلیون دلار رسید.

یک آدرس کیف پول حاوی اتریوم از پیش استخراج شده به ارزش 116 میلیون دلار، پس از هشت سال غیرفعال بودن، کل ذخیره 61216 اتر خود را به آدرسی در صرافی کریپتو انتقال داد.

در ژوئن 2014، اکوسیستم اتریوم یک رویداد فروش برگزار کرد که به اعضای اولیه تیم و هم‌بنیان‌گذاران اجازه می‌داد در زمانی که شبکه نمی‌توانست به تنهایی توکن تولید کند، اتر از پیش استخراج شده را جمع‌آوری کنند.

در طول دوره قبل از ماینینگ، اتر بین 300 تا 400 دلار معامله می شد که ارزش کیف پول را تقریباً 20 میلیون دلار نشان می داد. با این حال، هشت سال بعد، ارزش این توکن ها در زمان نگارش بیش از 116 میلیون دلار است.

داده‌های اتر اسکن تأیید می‌کند که 61216 ETH از پیش استخراج شده در 18 جولای ساعت 7:30 بعد از ظهر به وقت شرقی به یک آدرس کیف پول کراکن منتقل شده است. همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است، ارسال 116 میلیون دلار در اتر نیازمند کارمزد تراکنش ناچیز 1.5 دلار و 25.475673161 gwei در قیمت بنزین است.

در حالی که هویت مالک کیف پول ناشناخته باقی مانده است، اهمیت هولینگ را نشان می دهد – یک استراتژی سرمایه گذاری که انباشت طولانی مدت توکن های رمزنگاری را در اولویت قرار می دهد.

اسکرین شات بالا نشان می دهد که صاحب 61216 ETH رویکرد محتاطانه ای را در پیش گرفته است تا اطمینان حاصل شود که وجوه خود را به دلیل خطای انسانی از دست نمی دهد. قبل از شروع تراکنش نهنگ با ارسال یک تراکنش آزمایشی با 0.05 ETH به آدرس کریکن.

در 18 جولای، در رویداد کنفرانس انجمن اتریوم در پاریس، ویتالیک بوترین ، یکی از بنیانگذاران اتریوم ، چالش هایی را در پیاده سازی یک ویژگی جدید در بلاک چین به اشتراک گذاشت.

به گفته بوترین، افزونه‌های انتزاعی حساب، که عموماً «Paymasters» نامیده می‌شوند، می‌توانند به کاربران اجازه دهند هزینه‌های خود را با «هر سکه‌ای که انتقال می‌دهند» بپردازند.

همراه با مزایای بالقوه انتزاع حساب برای کاربران، بوترین همچنین تشخیص داد که توسعه‌دهندگان همچنان باید بر چالش‌هایی غلبه کنند ، مانند نیاز به یک پیشنهاد بهبود اتریوم برای ارتقای حساب‌های خارجی فعلی اتریوم – حساب‌های کاربر عادی – به قراردادهای هوشمند و اطمینان از عملکرد مشابه پروتکل در راه‌حل‌های لایه 2.