تحقیقات صندوق بین‌المللی پول (IMF) اشاره می‌کند که دارایی‌های کریپتو از حاشیه بیرون آمده‌اند تا با سیستم سنتی در هم تنیده شوند و خطرات و سوالات جدیدی را ایجاد کنند.
صندوق بین‌المللی پول در گزارش خود با عنوان «ارتباطات رمزنگاری شده: سرریزها بین بازارهای رمزنگاری و سهام» میگوید که پذیرش گسترده ارزهای دیجیتال با توجه به نوسانات، مقادیر بالای اهرم‌ها و افزایش موسسات مالی در معرض مستقیم و غیرمستقیم آنها می‌تواند خطرات ثبات مالی را به همراه داشته باشد.
به دلیل ماهیت نسبتاً غیرقابل تنظیم اکوسیستم کریپتو، هرگونه اختلال قابل توجه در شرایط مالی ناشی از نوسانات قیمتارزهای دیجیتال به طور بالقوه می تواند تا حد زیادی خارج از کنترل بانک های مرکزی و مقامات نظارتی باشد.
تحقیقات صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد که ارتباط متقابل فزاینده‌ای بین بازارهای کریپتو و سنتی وجود دارد. برای مثال، سازمان دریافته است که همبستگی بین نوسانات قیمت بیت کوین و S&P 500 چهار برابر شده است. به طور مشابه، سهم بیت کوین در تغییر نوسانات S&P تا 16 درصد افزایش یافته است.
برای بازده، الگوی مشابه است، با افزایش قابل توجهی در ارتباط بین بیت کوین و بازده S&P 500، و همچنین در سرریزهای بازده بیت کوین به بازده S&P 500.
این مؤسسه مالی همچنین استدلال کلاسیک علیه تتر (USDT) را در رابطه با اینکه آیا ذخایر آن به اندازه کافی توسط دلار پشتیبانی می شود یا خیر، مطرح می کند.
اگرچه جالب است که استیبل کوین‌هایی مانند تتر می‌توانند نقش متنوع‌سازی ریسک را ایفا کنند، ریسک‌های بالقوه دیگری نیز وجود دارد، از جمله اینکه ممکن است در زمان‌های خاص به طور کامل توسط ذخایر پشتیبانی نشوند و نرخ شکست مشاهده شده بالای این ارزهای دیجیتال.
صندوق بین‌المللی پول پیشنهاد می‌کند که افزایش ارتباط متقابل بین ارزهای دیجیتال و امور مالی سنتی به این معنی است که تنظیم‌کننده‌ها دیگر نمی‌توانند استراتژی «لمس ملایم» را برای نظارت بر آنها ارائه دهند. این سازمان می گوید که مقررات کریپتو باید تقویت شود تا بتواند با گسترش سریع فضا به بازارهای سنتی سازگار شود.
تحقیقات صندوق بین‌المللی پول پس از سابقه طولانی ارائه «اخطارهای TradFi» علیه رمزارزها، از جمله گزارشی در ماه اکتبر که مواردی مانند استیبل کوین‌ها و امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) را برجسته می‌کرد، انجام شد.
چالش‌های ایجاد شده توسط اکوسیستم کریپتو شامل ریسک‌های یکپارچگی عملیاتی و مالی از سوی ارائه‌دهندگان دارایی‌های کریپتو، ریسک‌های حفاظت از سرمایه‌گذار برای دارایی‌های کریپتو و DeFi [مالی غیرمتمرکز]، و ذخایر ناکافی و افشای برخی از استیبل کوین‌ها است.
