پول سیاه چیست؟ ( پول پاپاسی )

پول سیاه یا پاپاسی اصطلاحی است که در اقتصاد به دسته ای از پول های نا مشروع یا غیر قانونی اطلاق می شود. پول های غیرقانونی سه دسته هستند که در ادامه با تعریف آن ها و راه های وارد کردنشان به چرخه ی اقتصاد آشنا می شویم.

پول های نامشروع:

1-پول خاکستری: درآمدهای حاصل از فروش کالا یا انجام دادن کارهای تولیدی است که از نظارت دولت پنهان می باشد. معمولا انگیزه از پنهان کردن این فعالیت ها فرار از پرداخت مالیات است.
2-پول سیاه:درآمدهای حاصل از قاچاق کالا و شرکت در معاملات پرسود که خارج از عرف طبیعی در جامعه صورت می گیرد.
3-پول کثیف یا آغشته به خون:درآمدهای حاصل از نقل وانتقال مواد مخدر، قاچاق انسان و اعضای آن و…

چطور پول سیاه را می‌شویند؟

پول‌های کثیفی که نیاز به شست‌وشو دارند به سه دسته پول‌های کثیف یا آغشته به خون، پول‌های خاکستری و سیاه تقسیم می‌شوند.

این پول‌ها که از نامشان کاملا واضح است از راه خلاف و نا‌مشروع به دست می‌آیند. پول‌های خاکستری، درآمدهای حاصل از فروش کالا و یا انجام دادن کارهای تولیدی است، ولی از نظارت دولت پنهان می‌ماند و دولت از آن‌ها بی‌اطلاع است، که معمولا برای فرار از مالیات این کار‌ها را انجام می‌دهند.

یکی از بزرگ ترین جرم هایی که امروزه در جهان رخ می دهد پول شویی است. اصطلاحی که همه شما خیلی آن را شنیده اید ولی حتی در کشورهایی که قوانین محکمی هم برای آن دارند به ندرت کسی پیدا می شود که به طور دقیق بداند شستن پول سیاه و نامشروع چه سازوکاری دارد و این کار چه آسیب هایی را به دنبال می آورد. به عبارت خیلی ساده قانونی کردن درآمدهای غیر قانونی، مشروع کردن پول‌های نامشروع و تطهیر پول‌های حرام و یا تبدیل پول‌های کثیف ناشی از اعمال خلاف به پول‌های تمیز و پاک، پولشویی می‌باشد.

تاریخچه ی پولشویی: پول سیاه

نخستین بار مردی به نام آلکاپون گروهی را به نام آلکاپون ها تشکیل داد. این گروه در طول روز از مردم اخاذی می کردند. این گروه مالک خشک شویی های بسیاری در آمریکا بودند و وانمود می کردند پول های کسب شده از راه اخاذی درآمد این خشک شویی هاست. به این ترتیب اصطلاح پول شویی شکل گرفت که ریشه ی آن به مالکیت خشک شویی ها توسط مافیا در ایالات متحده در دهه های 1920 و 1930 بر می گردد.

شیوه های پولشویی

عمده ترین روش پولشویی عبارت است ازخرد کردن عواید حاصل از فعالیت های غیرقانونی مانند قاچاق و انتقال این مبالغ از حساب های تودرتو و در پایان انتقال مجدد به حساب مادر است. تشخیص این حساب ها کاری بسیار حرفه ای و نیازمند افراد متخصص است. یکی دیگر از راه های پول شویی سرمایه گذاری در بازار سرمایه است. سرمایه گذاری مذکور عموما در بخش سهام و اوراق قرضه با درجه ی ریسک پایین و نقدشوندگی بالا صورت می گیرد. برخلاف ایران در کشورهای پیشرفته شما نمی توانید بیش از یک مقدار معین (بسته به کشورش) به حساب شخصی پول واریز کنید. مگر این که فاکتوری جهت خرید فلان کالا یا ملک ارائه دهید. بنابراین فرد جنایت کاری که پول نامشروع دارد آن را به صورت قاچاق به دیگر کشورها مانند ایران می فرستد . آن پول در کشور مذکور به حساب شخص واریز می شود و پیگیری هم صورت نمی گیرد. نقل و انتقالات بانکی، عملیات بانکداری، وامدهی به اشخاص و پس گرفتن اقساط، بازار بیمه و بازار سیاه نقدینگی خارجی از دیگر روش هایی هستند که پول شویان برای تطهیر پول سیاه از آن استفاده می کنند.

ضرر های پولشویی (پول سیاه)

پول شویی می تواند انگیزه افراد برای شرکت در فعالیت های مولد را کاهش داده و آن هارا به انجام جنایت تشویق کند. پول شویی با آلوده کردن مبادلات قانونی اعتماد به بازارو این مبادلات را از بین می برد. یکی دیگر از مضرات شستن پول سیاه فرار سرمایه از کشور جهت تطهیر در دیگر کشور هاست. در بعضی از کشورهای در حال توسعه این عواید غیر قانونی ممکن است میزان بودجه دولت را تحت تاثیر قرار دهد و در نتیجه کنترل دولت را بر سیاست گذاری های اقتصادی کاهش دهد.
همه ی عوامل ذکر شده ضرورت مبارزه ی جدی با این جرم را نشان می دهد.